30 March 2009

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

28 March 2009

Than Shwe's Real Age

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

Village fired by DKBA (February 16, 2009)

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဧရာဝတီ Site ကအာေဘာ္ကုိ ၿပန္တင္ထားတာပါ

ေမး။ ။ တကယ္လို႔ ဒီႏွစ္ ေမလမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လြတ္လာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုျဖစ္လာႏိုင္မလဲ။

ေျဖ။ ။ ျမန္မာျပည္သူေတြ အလြန္၀မ္းေျမာက္ပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရကိုလည္း လူေတြက ေက်းဇူးတင္ သာဓုေခၚ ၾကပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ကိုေ၀ဖန္ေနတဲ့သူေတြကေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳတုံ႔ျပန္တာမ်ဳိး ရႏိုင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုဆီကပါပဲ။

ေမလမွာ ေဒၚစု ျပန္လြတ္လာဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္တာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ လြတ္လာရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး ႀကီးက သူ႔ကို "လမ္းျပေျမပံု" လုပ္ငန္းစဥ္မွာ ပါ၀င္ေစခ်င္လို႔ သာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကို ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေစခ်င္လို႔ ဆိုတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

အကယ္၍ သူက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွ လြတ္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လက္ရွိ စစ္အစိုးရက ဒီကိစၥကို ေနာက္ အစိုးရလက္ထဲ လႊဲေပးခ်င္လို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါနဲ႔ စစ္အစိုးရ ဘာေၾကာင့္ ေဒၚစုနဲ႔ NLD ကို ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေစခ်င္ရမွာ လဲ။ စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။ အခုပြဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲပါ။ သူ႔အလိုက် မဲလိမ္ညစ္ပတ္တာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

ျဖစ္ႏိုင္တာက သူျပန္လြတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံ ေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သူက ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုပါလိမ့္မယ္။

သူ႔ကို ျပန္လႊတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာင္မွ က်ေနာ္တို႔ ထပ္ေတြ႔ၾကရမယ့္ လက္ေတြ႔ျပႆနာက ေဒၚစု ျပန္ၿပီးေတာ့လည္း အဖမ္းခံရႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၆ ႏွစ္ၾကာ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ျပန္ခ်ထားတာမ်ဳိးလည္း ႀကံဳႏိုင္ပါေသးတယ္။

ပိုဆိုးတဲ့ အေနအထား ေမွ်ာ္လင့္ထားႏိုင္တာက ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈေတြနဲ႔ ၾကံဳရႏိုင္ တာပါပဲ။ အခု သူအဖမ္းမခံရခင္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ကလည္း ျဖစ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ စစ္အစိုးရ လိုလားတဲ့ လူအုပ္စုေတြက သူ႔ကားတန္း ကို ဒီပဲယင္းမွာ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ေလ့လာသူေတြနဲ႔ သံအမတ္ေတြ ထင္ၾကတာက ျပန္လြတ္လာရင္ေတာင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ ေလာက္ပဲ သြားလာခြင့္ ကန္႔သတ္ထားတာမ်ဳိးလည္း ႀကံဳရႏိုင္ပါေသးတယ္။

ေမး။ ။ တခ်ဳိ႕ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူေတြ ေျပာၾကတာက သူ႔ကို NLD ပါတီကေန ခဏနားသင့္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါ တယ္။ အဲသည္အစား သူက ႏိုင္ငံရဲ႕ေခါင္းေဆာင္တဦးအေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ စစ္အစိုးရနဲ႔ အတူ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ အင္အား ပိုသံုးသင့္တယ္လို႔ ဆိုေနပါတယ္။

ေျဖ။ ။ ကုလသမဂၢအထူးသံ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီကတဆင့္ ေဒၚစုထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇၊ ႏို၀င္ဘာလ ေၾကညာ ခ်က္ကို ၾကည့္ရင္၊ ဒီေမးခြန္းအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျဖေပးထားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ သူေျပာတာက ဒီမို ကေရစီ ႏိုင္ငံ (လူမႈအဖြဲ႔အစည္း) ေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ေကာင္းေကာင္းသိထားတယ္။ သူ႔ပါတီက လူေတြရဲ႕ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံမႈေတြကိုလည္း ေလးေလးနက္နက္ ေက်းဇူးတင္တယ္။ သူက ဒီပါတီရဲ႕ အေထြေထြအတြင္း ေရးမႉးတဦး လည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီပါတီ၀င္ေတြရဲ႕ ဆႏၵလိုလားမႈေတြ၊ ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြက သူ႔ကို ဦးေဆာင္ လမ္းညႊန္ေနတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း အခုအခ်ိန္က ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ေသြးစည္းၾကရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္၊ သူ႔တာ၀န္ကလည္း မတူကြဲျပားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ၊ အုပ္စုေတြ အသီးသီးရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားေတြ၊ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကို တစိုက္မတ္မတ္နဲ႔ ေလးေလး နက္နက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစား ရေတာ့မယ့္ကာလျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြရဲ႕ ကိစၥကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္အခ်ိန္ လို႔ သူကေျပာခဲ့ပါတယ္။

ေဒၚစုအေနနဲ႔ သူ႔ပါတီကေန ခဏနားသင့္သလားဆိုတဲ့ အႀကံေပးခ်က္ေတြကေတာ့ တႏိုင္ငံလံုးက လံုး၀ဆန္႔က်င္ၾကမွာပါ ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေဖာ္ျပခဲ့တာကေတာ့ အကယ္၍ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ ထြန္းတိုးတက္ေစေရးအတြက္ ေလးနက္စဥ္းစားဖြယ္ရွိတဲ့၊ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အၾကံျပဳခ်က္ေတြရွိ လာရင္ေတာ့ ေလး ေလးနက္နက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားမယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚစုမရွိရင္ NLD ပါတီဆိုတာ အသက္မဲ့သြားမွာပါပဲ။ သူ႔ ဘက္ကေရာ၊ ပါတီဘက္ကပါ အျပန္အလွန္ လိုအပ္ေနၾကပါတယ္။

ေမး။ ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဒၚစုရပ္တည္ခ်က္က ဘယ္လိုရွိမလဲ။

ေျဖ။ ။ အကယ္၍ NLD ပါတီရဲ႕ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ စဥ္းစားခ်က္ကို ထင္ဟပ္ေနမယ္လို႔ ယူဆရင္ေတာ့ (ဒါေပမယ့္ သူဘယ္လို စဥ္းစားေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး) သူက စစ္အစိုးရေရးထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို သေဘာတူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း NLD ပါတီက ဖြဲ႔စည္းပံု ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။ ဒါကပါတီရဲ႕ ေပ်ာ့ေျပာင္းညင္သာမႈကို ျပတာပါ။

ေမး။ ။ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဘယ္လိုသေဘာထားႏိုင္မလဲ။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ခ်မွတ္ထားတဲ့ ပိတ္ဆို႔ဒဏ္ခတ္ေရးမူေတြကို သူ႔အေနနဲ႔ အနည္းအက်ဥ္း ၾသဇာသက္ေရာက္ႏိုင္မယ္ ထင္ပါသလား။

ေျဖ။ ။ ဒီေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကေတာ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလက ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ NLD ပါတီရဲ႕ အထူးထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ကို ဖတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ NLD က ေျပာတာက ေဒၚစုက ၾကားခံဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ ဦးေအာင္ၾကည္ကတဆင့္ အခ်ိန္မေရြး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုတာ အာဏာပိုင္ေတြကို ေျပာထားတယ္ ဆိုပါတယ္။ “ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး။ အလံုးစံုပ်က္သုဥ္း ေရး၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ပိတ္ပင္မႈ” ေတြ ေရွာင္လႊဲႏိုင္ေရးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ပါမယ္လို႔ ေျပာထားၿပီးသားပါ။ စစ္ အစိုးရက ဒီအခ်က္ေတြကို ေဒၚစုကလုပ္တယ္ဆိုၿပီး စြပ္စြဲထားပါတယ္။

“သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ ယင္းကိစၥရပ္မ်ားကို အဆုံးအျဖတ္ေပး ႏုိင္ၾကမည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ လက္ေတြ႔က်က် မလႊဲမေသြ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၾကပါရန္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က စိတ္ေစတနာေကာင္းမြန္စြာျဖင့္ တုိက္တြန္းေၾကာင္း ထပ္မံ၍ အေလးအနက္ ေၾကညာလုိက္ပါသည္” လို႔ ပါတီ ေၾကညာခ်က္က ဆိုထားပါတယ္။

ေဒၚစုနဲ႔ အစိုးရရဲ႕ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ကလည္း သူတို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဒၚစုနဲ႔ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ား စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ပူးတြဲ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ဖို႔ အႀကံေပးတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ႕သူေတြေျပာတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက သေဘာတူခ်င္မွ တူပါလိမ့္မယ္။

ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာ သံသယနဲ႔ မယံုၾကည္တာေတြ အႀကီးအက်ယ္ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕က ယံုၾကည္မႈ တည္ ေဆာက္ေပးတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ အဆင့္ျမင့္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ မေႏွးအျမန္ ျပန္လည္စတင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ဆိုၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အႀကံမျပဳလိုပါဘူး။ ကုလသမဂၢနဲ႔ သူ႔တို႔ရဲ႕ ဘာမွ မသိ နားမလည္တဲ့ အထူးသံႀကီးက ခဏေန ဒီလွည့္ကြက္ထဲ ခုန္ဆင္းၿပီးေတာ့ “ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရး” စီမံခ်က္လုပ္ၿပီး လွည့္ေရာင္းစားေနပါဦးမယ္။

ေမး။ ။ ေဒၚစု ျမန္မာႏိုင္ငံက ထြက္သြားသင့္သလား။

ေျဖ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ စစ္အစိုးရက သိပ္ေပ်ာ္ပါလိမ့္မယ္။ ေဒၚစုကို ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတာင္ ၀ယ္ေပးလိုက္ပါဦးမယ္။ ဒါေပမယ့္ တလမ္းသြား၊ ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ လက္မွတ္မ်ဳိးေပါ့။

သူက ႏိုင္ငံတကာမွာေတာ့ အေတာ္ေရပန္းစား နာမည္ႀကီးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ဘုန္းေတာ္ႀကီးဒလိုင္းလားမားလို မ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

သူနာမည္ႀကီးတာက ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ခံမွာလဲ။ စစ္အစိုးရကို အေကာင္းေျပာေနတဲ့သူေတြ၊ ေထာက္ခံတဲ့သူေတြ၊ စစ္အစိုးရဘက္လိုက္ၾကမယ့္ အစိုးရေတြက ေဒၚစုကို ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ကိစၥေတြ မေအာင္ ျမင္ႏိုင္ေအာင္လည္း ေျခထိုးဖ်က္ဆီးၾကပါလိမ့္မယ္။ အာရွတိုက္ကိုေတာင္ ျပန္လာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခ အေနျဖစ္သြားႏိုင္ပါ တယ္။ ဂ်ပန္ကိုေတာင္ လာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ သူၾသဇာအရွိန္အ၀ါႀကီး မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

စစ္အစိုးရကို အေကာင္းေျပာေနသူေတြ၊ မူ၀ါဒခ်မွတ္သူေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရကို လိုလားတဲ့ တခ်ဳိ႕ပညာရွင္ေတြက ေဒၚစုကိုယ္ႏိႈက္က ျပႆနာရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတခုျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒီလို၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈေတြက အခ်ိန္တခုမွာ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ေဒၚစုက ျမန္မာျပည္မွာပဲေနၿပီး ျပည္တြင္းထဲကပဲ လုပ္သင့္ပါတယ္။

ေမး။ ။ ျမန္မာလူထုေတြအေနနဲ႔ ေဒၚစုကို ဒီအတိုင္း ဆက္လက္ေထာက္ခံေနၾကမွာလား။

ေျဖ။ ။ သူ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘဲလ္ ဆုရွင္က ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ေန မွာပါ။ သူ႔ကို ဆက္ၿပီးေလးစားေနၾကပါလိမ့္မယ္။ အတိုက္အခံေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားေနၾကသူေတြက သူျပန္လြတ္လာ ရင္ တဖန္ျပန္ၿပီး အားတက္လာၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔ကို စစ္အစိုးရက ေၾကာက္ ေနရတာပါ။ အက်ယ္ ခ်ဳပ္ဆက္ၿပီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာပါ။

ေမး။ ။ ေဒၚစုလြတ္လာရင္ သူ ဘာေတြေျပာမွာလဲ။

ေျဖ။ ။ တခ်ဳိ႕ေလ့လာသူေတြ ေျပာေနတာက သူေရာ၊ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြမွာပါ မူ၀ါဒေတြမွာ လက္ေတြ႔က်က် ၾကည့္သင့္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ သူတို႔ေျပာတာက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာေတြ ေတာင္းဆိုေနတာထက္ စာရင္၊ စီးပြားေရးအေၾကာင္း ေျပာသင့္တယ္၊ ႏိုင္ငံရဲ႕ လူမႈကပ္ေဘး ဒုကၡအၾကပ္အတည္းေတြအေၾကာင္း ေျပာသင့္တယ္၊ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈအေၾကာင္း ေျပာသင့္တယ္ လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေဒၚစုအခု စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈကို ဘယ္လို စဥ္းစား ေနတယ္ဆိုတာေတြလည္း ေျပာသင့္တယ္လို႔ သူတို႔က အႀကံျပဳၾကပါတယ္။

သူက အခုတခါ စာမ်က္ႏွာသစ္ကို တကယ္ေျပာင္းဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ ျပဖို႔ လိုပါတယ္။ သူက အေပးအယူလုပ္ဖို႔ အသင့္ရွိေနတယ္ဆိုတာ အရင္လိုပဲ မေျပာင္းလဲေၾကာင္း ဆက္လက္ျပဖို႔ လိုပါတယ္။ သူက တကယ္လက္ေတြ႔က်က် က်င့္သံုးႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္းတဦးဆိုတာ ျပသဖို႔ လိုပါတယ္။

သူက NLD ပါတီနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးက ေထာက္ခံသူေတြကို ျပန္လို႔ သက္၀င္တက္ႂကြလာေစႏိုင္ပါတယ္။ သူက ပထမဦးဆံုး ပါတီက “အန္ကယ္ႀကီး” ေတြနဲ႔၊ ပါတီ၀ါရင့္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ လူငယ္ေတြနဲ႔ အရင္မ်က္ႏွာစံုညီ ထိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ပါတီကို ဘယ္လိုျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲၾကမလဲ၊ ဘယ္လိုအားသစ္ေလာင္းၾကမလဲ၊ NLD ပါတီကို သက္၀င္လႈပ္ရွားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ ၾကမလဲ ေဆြးေႏြးၾကရပါလိမ့္မယ္။

သူက စစ္တပ္က အရာရွိ၊ အရာခံ၊ ရဲေဘာ္ေတြကို စကားေျပာတဲ့အခါ သတိထားဖို႔ လိုပါတယ္။ တခ်ဳိ႕အရာရွိေတြက စစ္ အစိုးရကို စိတ္ကုန္ေနၾကပါၿပီ။ အေျပာင္းအလဲကို ျမင္ခ်င္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔က ေဒၚစုအေပၚမွာ အေျပာင္းအလဲအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္ထဲမွာ သူ႔ကို နာမည္ဖ်က္ အပုပ္ခ်ေနတာေတြ ရွိေနႏိုင္တာကိုလည္း သတိထားရပါလိမ့္မယ္။ စစ္တပ္အရာရွိ အမ်ားစုက သူ႔ကို အဆိုးျမင္ေကာင္း ျမင္ေနႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ကို နည္းပရိယာယ္အရ ေထာက္ခံမႈရလာေအာင္ ျပန္ႀကိဳးစား ဖို႔ လိုေနပါတယ္။

ေမး။ ။ NLD ပါတီက မစၥတာဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို မၾကာခင္လာလည္မယ့္ ကိစၥကို ႀကိဳဆိုထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အစိုးရက ဒီအစီအစဥ္အေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ကုလသမဂၢကို သိပ္ေနရာမေပးခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို မၾကာခင္ျပန္လႊတ္ဖို႔ စဥ္းစားေကာင္း စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ အကယ္၍ ကုလအႀကီးအကဲကို ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ လာခြင့္ျပဳ လိုက္ရင္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းကိုယ္တိုင္က သူ႔အိမ္စာ သူလုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ျပန္ထြက္သြားတဲ့အခါ သိသာထင္ရွားတဲ့ ရလဒ္တခုခု ကိုင္ၿပီး ထြက္သြားတာမ်ဳိး ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ သူကိုယ္တိုင္နဲ႔ သူ႔ခရီးစဥ္လည္း သိကၡာက်စရာ၊ လူရယ္စရာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေမး။ ။ ေဒၚစုအေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ ျပင္ပက ဘယ္သူေတြကို အားကိုးႏိုင္မလဲ။

ေျဖ။ ။ သူ႔အေနနဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လက္ေတြ႕က်တဲ့ မူ၀ါဒေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔ ျပင္ ဆင္ထားသင့္ပါတယ္။ သူတို႔က စစ္အစိုးရကို အဓိကပံ့ပိုးရပ္တည္ေပးေနသူေတြပါ။ ၀ါရွင္တန္ (အေမရိကန္အစိုးရ) က ေတာ့ အၿမဲတမ္း သူ႔ေနာက္က ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယကို သူ႔ေနာက္မွာ အပါေခၚဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက လက္ေတြ႔က်က် က်င့္သံုးတယ္ဆိုတာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ စစ္အစိုးရကို စိတ္ပ်က္ေနတယ္ ဆိုတာကို သူက လ်စ္လ်ဴရႈမထားသင့္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဒၚစုအေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အင္အားႀကီးတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြ၊ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြကို ဖီလာဆန္႔က်င္ မတိုက္သင့္ ပါဘူး။ သူတို႔က လက္ေတြ႔က်က်ခ်ဥ္းကပ္သလို စီးပြားေရးအရ အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္မႈအေပၚ မူတည္ေနၾကတာပါ။ အာဆီယံ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းရ ခက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဒၚစုက ေျပာတဲ့စကားဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ ကို ေျပာတဲ့စကားထက္စာရင္၊ သူတို႔ကို ထိေရာက္ေအာင္ ေျပာတာက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။

သိထားသင့္တာက အာဆီယံေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕က စစ္အစိုးရကို မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသလို ေဒၚစုကိုလည္း တျခား ေရြး ခ်ယ္စရာ ေခါင္းေဆာင္တဦးအေနနဲ႔ ျမင္လိုၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုက ဒီလိုျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ျပဖို႔ လိုပါတယ္။ သူက ဒီလို အသိအမွတ္ျပဳထိုက္တဲ့ အင္အားတခုဆိုတာ ေပၚလြင္လာေအာင္လည္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။

ေအာင္ေဇာ္၏ Will Suu Kyi Be Soon Free? And What Then? ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗမာ႔အရင္းရွင္စနစ္ဆုိတာ အခုမွစတာၿဖစ္တယ္။

(ဧရာဝတီ)တပ္မေတာ္အရင္းရွင္စနစ္ ျမန္မာျပည္တြင္ ႀကီးထြားေန
ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္သည္ ၁၉၈၈ အာဏာ သိမ္းၿပီးခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာျပည္ စီးပြားေရး အထူးသျဖင့္ အႀကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္း၊ တြင္းထြက္ပစၥည္း တူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္း၊ ပုိ႔ကုန္ သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ လာသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ဆုိရွယ္လစ္အစုိးရ ျပဳတ္က်သြားျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးတြင္ ဦးေဆာင္မႈ က႑မွ ပါဝင္လုိသည့္ တပ္မေတာ္သည္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ စတင္လုပ္ကုိင္ႏုိင္ခ့ဲေၾကာင္း တပ္မေတာ္ေရးရာ ကြ်မ္းက်င္သူ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက သုံးသပ္ထားသည္။

စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္း ၂ ရပ္ ရိွသည္ဟု ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက တပ္မေတာ္ကုိ တည္ေဆာက္ျခင္း (Building the Tatmadaw) အမည္ရိွ စာအုပ္တြင္ မွတ္ခ်က္ခ် ေရးသားထားသည္။ ထုိအေၾကာင္းရင္း ၂ ရပ္မွာ မည္သူ႔ကုိမွ် မွီခုိရျခင္း မရိွေစရန္၊ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ ဘ႑ာေငြ ေထာက္ပ့ံႏုိင္ရန္တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္က စီးပြားေရး အဖဲြ႔ႀကီး ၂ ခုကုိ တည္ေထာင္ထားသည္။ ၁၉၈၉၊ ၁၉၉ဝ တုိ႔တြင္ စတင္ခ့ဲသည့္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ေကာ္ပုိေရးရွင္း ႏွင့္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္ တုိ႔ ျဖစ္သည္။

စိတ္ဝင္စားဖြယ္ အခ်က္ တခုမွာ ဦးပုိင္ ဟု ထင္ရွားသည့္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္သည္ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ တပ္ရင္း တပ္ဖဲြ႔မ်ား၊ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ား၊ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း အဖဲြ႔မ်ား ထံမွ ေငြေၾကးမ်ားျဖင့္ မ တည္ ရင္းႏွီးထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္ကုိ ယခင္က ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မ်ဳိးညြန္႔က ဦးေဆာင္ခ့ဲသည္။ ယခုအခါ ကာကြယ္ေရး စက္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈရုံးမွ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအး က တာဝန္ယူထားသည္။

ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္သည္ အေသးစား ႏွင့္ အလတ္စား စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ တပ္မေတာ္က ပထမဆုံး တည္ေထာင္ခ့ဲသည့္ စီးပြားေရး အင္အားစု ျဖစ္သည္။

ဦးပုိင္ လီမိတက္သည္ စကၤာပူ၊ ဂ်ပန္၊ မေလးရွား၊ တရုတ္၊ ေတာင္ကုိရီးယား၊ အိႏိၵယ ႏုိင္ငံတုိ႔ႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္လ်က္ ရိွသည္။ စားအုန္းဆီ၊ ေလာင္စာဆီ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားကုိ ထုိႏုိင္ငံမ်ားမွ တင္သြင္းသည္။ စီးကရက္၊ ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ေက်ာက္မ်က္၊ အဝတ္အထည္မ်ားကုိ ထုိႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ တင္ပုိ႔သည္။

၁၉၉ဝ ႏွင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္အတြင္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ၇၇ ခုကုိ ဦးပုိင္ လီမိတက္က တည္ေထာင္ႏုိင္ခ့ဲေၾကာင္း ေမာင္ေအာင္မ်ဳိး၏ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ အဆုိပါစာအုပ္ကုိ စကၤာပူ အေျခစုိက္ အဖဲြ႔တခုျဖစ္ေသာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ေလ့လာေရး ဌာနက ထုတ္ေဝျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးပုိင္ လီမိတက္သည္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ထုတ္လုပ္ေရး၊ အထည္ခ်ဳပ္၊ သစ္ ႏွင့္ သစ္အေခ်ာထည္ ထုတ္လုပ္ေရး၊ စားေသာက္ကုန္၊ ဘဏ္၊ ကုန္တုိက္၊ ဟုိတယ္ ႏွင့္ ခရီးသြားလာေရး၊ ပုိ႔ေဆာင္ေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး ႏွင့္ အီလက္ထရြန္နစ္ ပစၥည္းမ်ား၊ ကြန္ပ်ဴတာ၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ အိမ္ၿခံေျမ၊ သံမဏိ၊ ဘိလပ္ေျမ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္၊ အလွကုန္ပစၥည္း၊ စာေရးကိရိယာ စသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္လ်က္ရိွသည္။

၂ဝဝ၆-၂ဝဝ၇ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ ဦးပုိင္ လီမိတက္က လုပ္ငန္း ၃၅ ခုကုိ ထူေထာင္ခ့ဲသည္။

လုပ္ငန္းပိတ္သိမ္းမႈမွာ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ၿပီး ၆ ခု ရိွသည္။ ၎တုိ႔အနက္ တခုမွာ မုိးကုတ္၊ မုိင္းရွဴး၊ နမ္းယာ၊ ေမာ္ခ်ီး၊ သပိတ္က်င္းေဒသမ်ားတြင္ လုပ္ကုိင္ေသာ ျမန္မာ့ပတၱျမားလုပ္ငန္း ျဖစ္သည္။

လုပ္ငန္း ရပ္ဆုိင္းရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းတခုမွာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားက ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကုိ ပိတ္ဆုိ႔ ဆန္႔က်င္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္မည္ဟု ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက ယူဆသည္။ အျခားျဖစ္ႏုိင္ေျခမ်ားမွာ ျမန္မာျပည္၏ စီးပြားေရး မူဝါဒမ်ား အားနည္းျခင္း၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အေျခအေန တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာမ်ားျဖစ္သည္။

ကုိရီးယားမွ Segye ေကာ္ပုိေရးရွင္း၊ Daewoo ေကာ္ပုိေရးရွင္း၊ ကုိရီးယားအေျခစုိက္ Pohon သံ ႏွင့္ သံမဏိ ကုမၸဏီ၊ စကၤာပူမွ Rothmans Myanmar Holding Pte Ltd ႏွင့္ Fraser & Neave အုပ္စု၊ ဂ်ပန္မွ Mitsugi ေကာ္ပုိေရးရွင္း၊ Nikko Shoji ကုမၸဏီ လီမိတက္တုိ႔သည္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္ ႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ ပူးတဲြလုပ္ကုိင္လ်က္ရိွသည္။

ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ေကာ္ပုိေရးရွင္းသည္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၏လက္ေအာက္တြင္ ရိွသည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ကုိယ္ပုိင္ စက္မႈလုပ္ငန္း၊ နည္းပညာလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ကုိင္ႏုိင္ရန္ စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံအႏွံ႔တြင္ အႀကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းေပါင္း အနည္းဆုံး ၂၁ ခုကုိ လုပ္ကုိင္ေနသည္ဟု ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက ဆုိသည္။

ထုိလုပ္ငန္းမ်ားအနက္ ထုိင္းႏုိင္ငံမွ ကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ လုပ္ကုိင္ေနသည့္ သံလြင္ျမစ္ေပၚမွ တာဆန္း ေရအား လွ်ပ္စစ္ လုပ္ငန္း စီမံကိန္းလည္း ပါဝင္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကုိ က်င့္သုံးခ့ဲေသာ္လည္း ႏုိင္ငံမွာ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းေနဆဲျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားမွာ သဘာဝသယံဇာတမ်ားကုိ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားၿပီး စစ္ယႏၱရားကုိ တည္ေဆာက္ေနစဥ္မွာပင္ ၎တုိ႔၏ ကုိယ္ပုိင္ ဓနအင္အားသည္လည္း တုိးတက္ ႀကီးထြားလ်က္ရိွသည္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ေဒၚစုအေၾကာင္း တ႐ုတ္႐ုပ္သံက ထုတ္လႊင့္

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား အစီအစဥ္က ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရေသာ ျမန္္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အေၾကာင္း ရွားရွားပါးပါး ထုတ္လႊင့္သြားသည္။

ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ လုပ္ငန္းအဖြဲတဖြဲ႕ျဖစ္ေသာ ဂ်နီဗာ အေျခစိုက္ တရားမဲ့ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္းဆိုင္ရာလုပ္ငန္း အဖြဲ႕(WGAD) ၏ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားျခင္းသည္ ျမန္မာျပည္တြင္း ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္းမရွိေၾကာင္း မၾကာေသးခင္က ေၾကညာခ်က္အေပၚအေျခခံ၍ အဆိုပါ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား အစီအစဥ္က သတင္း ထုတ္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

ထုိသတင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႐ုပ္ပုံမ်ားႏွင့္ တကြ ထုတ္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူမ်ားက တ႐ုတ္ သတင္းဌာနတခု၏ ယခုလုပ္ရပ္သည္ ျမန္မာအတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ တဦးကို တ႐ုတ္အာဏာပိုင္မ်ားအေနႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳသည့္ လကၡဏာတရပ္ကိုျပဆိုေၾကာင္း ေျပာသည္။

အဆိုပါရက္မ်ားအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန အေရွ႕ေတာင္အာရွေရးရာညႊန္ၾကား ေရးမႉး မစၥတာ စတီဖင္ ဘလိတ္ ေရာက္ရွိေနၿပီး စစ္အစိုးရအဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ရာ တ႐ုတ္အစိုးရဘက္မွ အေမရိကန္ႏွင့္ျမန္မာအစိုးရ ဆက္ဆံေရးပုိမို ေကာင္းမြန္လာမည္ကို စိုးရိမ္မႈရွိျခင္းေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ႐ုပ္သံအစီအစဥ္မွ ျပသျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေလ့လာသူမ်ားက ေျပာဆုိၾကသည္။

မစၥတာ စတီဖင္ ဘလိတ္သည္ ၎၏ ၄ ရက္ၾကာ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္ ေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(အန္အယ္လ္ဒီ) ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈ မ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ေသးသည္။

စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္လုံၿခံဳမႈ ကာကြယ္ေရး ဥပေဒျဖင့္ ထိန္းသိမ္းထား ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္အရဆိုလ်င္ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတည္ၿမဲေရး ႏွင့္ လုံၿခံဳေရးကို ထိပါးေႏွာင့္ယွက္သူမ်ား၊ ျပည္သူလူထု၏ ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈကို ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ားကို ၅ ႏွစ္ အထိ ထိန္းသိမ္း ထားႏိုင္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဒီပဲယင္းအၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈ အၿပီးမွ စတင္၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ အထိန္းသိမ္းခံေနရသည္မွာ ၅ ႏွစ္ ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္ၿပီး လာမည့္ ေမလ ၂၄ ရက္ ဆိုလ်င္ ၆ ႏွစ္ျပည့္ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွ စ၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဘ၀ျဖင့္ ေနရခ်ိန္ စုစုေပါင္း ၁၃ ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ေမ့ေပ်ာက္ခံရေသာ ေတာ္လွန္ေရးေန႔



ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေႏြဦးကာလ မတ္လေရာက္၍ ဥၾသငွက္တို႔ တြန္သံၾကားၿပီဆိုလွ်င္ သမိုင္းေမာ္ကြန္း၀င္ ေန႔တေန႔၏ ပံုရိပ္မ်ားက အေႏွး ႐ုပ္ရွင္ျပကြက္မ်ားလို အစီအစဥ္လိုက္ ေပၚလာေတာ့၏။

စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြဖြယ္၊ အမ်ဳိးသားေရးအားမာန္ ေပါင္းစည္းမႈ၏ ျပယုဂ္၊ ရန္သူကို အညံ့မခံ တြန္းလွန္ျပေသာ ျမန္မာတို႔စိတ္ဓာတ္၊ အႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က် စိုးမိုးမႈကို လက္မခံလိုေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔၏ စစ္ေရးစစ္ရာ ေသနဂၤဗ်ဴဟာၾကြယ္၀မႈ၊ ပင္ကိုယ္သဘာ၀ လူေနမႈအရ တဖက္သားကို သနားသည္းခံ တတ္ေသာ္လည္း ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ အမ်ဳိးသားထုတရပ္လံုးကို ေစာ္ကားလာသည့္ လုပ္ရပ္တို႔အေပၚတြင္ေတာ့ ေခါင္းငံု႔မခံ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ႏွင့္ အားအင္ႀကီးသူကို သတၱိခြန္အား အရင္းခံစိတ္ျဖင့္ ေတာ္လွန္ျပခဲ့ေသာ ကမၻာကပင္ အ့ံၾသခ်ီးက်ဴးခဲ့ရသည့္္ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ေမာ္ကြန္းကမၺည္း ေရးထိုးခဲ့ရေသာ ထိုတေန႔၏ ျဖစ္စဥ္မ်ားက ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုးႏိုင္၊ ေမ့မပစ္အပ္ေသာ အျဖစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထိုေန႔၏ ပံုရိပ္ျပကြက္မ်ားတြင္ ေႏြဦး၏ အပူရွိန္ပ်ပ်၊ ႐ိုးတံၿပိဳင္းၿပိဳင္းတို႔ျဖင့္ ေရာ္၀ါရြက္တို႔ ေၾကြက်ေနသည့္ ပင္စည္ေျခာက္ေျခာက္မ်ား၊ တြန္သံသာသာႏွင့္ ဥၾသငွက္ငယ္မ်ား၊ အနီေရာင္ရင့္ရင့္္ လက္ေမာင္းပတ္စ၊ ၾကယ္ျဖဴတပြင့္၊ အျဖဴေရာင္ ၾကယ္ပြင့္ႀကီးျဖင့္ ေလတြင္ တလူလူလြင့္ေနေသာ အလံေတာ္အနီ၊ မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္ ရရာေသနတ္လက္နက္မ်ားႏွင့္ စနစ္တက် ယူနီေဖာင္း၀တ္မထားသည့္ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား၏ အသက္စြန္႔တိုက္ပြဲ၀င္မည့္ ရဲရင့္ျပတ္သားေသာ မ်က္ႏွာေပးမ်ား၊ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္၏ ဦးေဆာင္ စစ္ဆင္မႈေအာက္တြင္ တညီတညာ ပူးေပါင္းပါ၀င္္ခဲ့ၾကေလေသာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္မည့္ ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္သားတို႔ တိုက္ပြဲေခၚသံအတြက္ စိတ္အားတက္ၾကြေနပံုတို႔မွာ ျပတ္ျပတ္ထင္ထင္ ျမင္လာရပါသည္။

ဤသည္တို႔၏ ေပါင္းစည္းမႈ အင္အားလႈိင္းသည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို နင္းကန္ဖိစီး ႏိွပ္စက္ေနေသာ ဖက္ဆစ္စနစ္ဆိုးကို အျမစ္ပါမက်န္ အမိေျမေပၚမွ တြန္းလွန္ဖယ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ သမိုင္း၀င္ ေန႔တေန႔ ျဖစ္လာမည့္ “ေတာ္လွန္ေရးေန႔” ၏ အစပင္ ျဖစ္ေလ၏။

လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၄၅ ခု၏ မတ္လ ၂၇ ရက္တြင္ သေႏၶတည္ခဲ့ေသာ အဆိုပါ သမိုင္း၀င္ေန႔သည္ ယေန႔ဆိုလွ်င္ သက္တမ္းကာလအားျဖင့္ ၆၄ ႏွစ္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေပမည္။ သို႔ေသာ္ သမိုင္းကို ပံုဖ်က္ကာ အမွန္ကို ဖံုးကြယ္လ်က္ ဇြတ္အတင္း ေနရာ၀င္ယူတတ္ေလသူတို႔ေၾကာင့္ တကယ့္အႏွစ္သာရ ျပည့္၀ေသာ ေန႔တေန႔၏ ရာဇ၀င္ကား စြန္းထင္းခဲ့ရေလၿပီ။

အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး တပ္သားမ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံတြင္ စစ္ခ်ီအခမ္းအနား စတင္ခဲ့ရာ၊ ဖက္ဆစ္စနစ္ဆိုးကို စတင္ေတာ္လွန္ခဲ့ရာ မတ္လ ၂၇ ရက္ကို “ေတာ္လွန္ေရးေန႔” အျဖစ္ သတ္မွတ္၍ အခမ္းအနားမ်ား က်င္းပလာခဲ့သည္မွာ ၄၃ ႏွစ္ျပည့္ ေရာက္အၿပီးတြင္ေတာ့ “တပ္မေတာ္ေန႔” ဟု အမည္ေျပာင္းလဲေခၚကာ အခမ္းအနားမ်ား က်င္းပလာခဲ့သည္မွာ ယေန႔ကာလ၌ ၆၄ ႏွစ္ျပည့္ “ေတာ္လွန္ေရးေန႔” ျဖစ္ရမည့္အစား “တပ္မေတာ္ေန႔” ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

ဟိုယခင္က က်င္းပခဲ့ေသာ “ေတာ္လွန္ေရးေန႔” အစဥ္အလာႏွင့္ ယေန႔ က်င္းပေနေသာ “တပ္မေတာ္ေန႔” အစဥ္အလာတို႔မွာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနေပ၏။

ယေန႔ေခတ္ လူငယ္တို႔၏ အသိအျမင္တြင္ ေတာ္လွန္ေရး၏ အႏွစ္သာရ၊ ဖက္ဆစ္စနစ္ဆိုး၏ ခါးသီးမႈ၊ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ငံု႔မခံ ေတာ္လွန္တတ္ရမည္ဆိုေသာ အသိတို႔ အားနည္းလာေလၿပီ။ သက္ၾကားအို အာဏာရွင္ကို ခ်ီတက္အေလးျပဳရာ ေန႔တေန႔အျဖစ္သာ သိျမင္ေနေတာ့သည္။ ျပည္သူ႔အသည္းႏွလံုးကို သိမ္းႀကံဳးမယူႏိုင္ဘဲ ျပည္သူ၏ အမုန္းတရားကိုသာ တိုးလို႔သာ ရလာေနေသာ အထိမ္းအမွတ္ ေန႔တေန႔အျဖစ္သာ ျမင္လာေတာ့သည္။

ဤ “တပ္မေတာ္ေန႔” ပြဲကိုလည္း မည္သူမွ အေရးတယူ ေစာင့္ၾကည့္ေနျခင္း မရွိေတာ့။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကို ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ဖူးေလသူတို႔မွာလည္း သက္ရွိထင္ရွားရွိမႈ တစထက္တစ ေလ်ာ့နည္းလာေနၿပီျဖစ္ရာ ဤသမိုင္းအမွန္ကို သိမီသူတို႔က ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ထံ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေပးကာ အမွန္တရားကို ေျပာျပေနၾကရေပမည္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

စမူဆာ တပ္မေတာ္


ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရာထူးေနရာေတြ ေဖာင္းပြေနၿပီး တပ္မႉးႀကီးအဆင့္အရာရွိတပ္ဖြဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္တိုးခ်ဲ႕ေနေပမဲ့ ရာထူးတိုးဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မဖန္တီးေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ နအဖရဲ႕ အဓိပၸါယ္ထူးျခားဆန္းျပားလွတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆီကို တေရြ႕ေရြ႕သြားေနရင္း အရပ္ဖက္အစိုးရအေဆာက္အအံုႀကီးဟာလည္း ပိုလို႔ပိုလို႔ စစ္ဇာတ္သြင္းခံရမယ့္ အလားအလာ ရွိေနပါတယ္။

ျမန္မာစစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး နဝတကို မတည္ေထာင္ခင္ တရက္အလို ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္မွာ တပ္မေတာ္တခုလံုး အတြင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ထက္ႀကီးတဲ့အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္နဲ႔ ဒုကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္း အသံုးအႏႈန္းအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီရာထူးေတြကို တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ (တပ္ခ်ဳပ္) နဲ႔ တပ္မေတာ္ကာ ကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ (ၾကည္း) (ၾကည္းခ်ဳပ္) လို႔ ေျပာပါလိမ့္မယ္။ ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္မွာေတာ့ လက္ရွိ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔အထက္ဆင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ အထက္တန္းတပ္မႉးႀကီး အနည္းဆံုး ၂၄ ေယာက္ရွိေနပါၿပီ။

အထက္တန္းတပ္မႉးႀကီးရာထူး ၁၂၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးမ်ားလာတာဟာ ဒီကာလအတြင္းမွာဘဲ တပ္မေတာ္တခုလံုး အင္အား ၂၅၀ ရာခုိင္ ႏႈန္း တိုးလာတာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုလြန္ေနပါတယ္။ အခုလို ထိပ္ပိုင္းအလႊာကို တိုးခ်ဲ႕တာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊအေနနဲ႔ အာဏာ ကို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္ဖို႔အတြက္ အခရာက်ေနပါတယ္။

တပ္တြင္းမွာ ရာထူးတိုးျမင့္ေရးအခြင့္အလမ္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ေပးထားျခင္းအားျဖင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ အရာရွိတပ္ဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ သစၥာေစာင့္မႈ ဆက္လက္ရရွိေရး ေသခ်ာေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာလုပ္ေဆာင္ထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တပ္မႉးရာထူးေတြ တိုးခ်ဲ႕လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ရာထူးတက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားလာလို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ဆုလာဘ္ေလး တဝင့္ဝင့္ျပၿပီး စစ္ဗိုလ္ေတြအေနနဲ႔ စစ္အာဏာစနစ္ႀကီးကို ဆက္လက္ေထာက္ခံေနဖို႔ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

တိုးခ်ဲ႕ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမႈ

ရာထူးတိုးေရးအခြင့္အလမ္းေတြကို တိုးခ်ဲ႕တဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ႕ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြကို ၂၀၀၁ ခု တပ္မေတာ္ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းမႈက သက္ေသ ျပေနပါတယ္။ အဲဒီတံုးက ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ စီမံကိန္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းအကၽြမ္းတဝင္ရွိခဲ့တဲ့ အႀကီးတန္းျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိတေယာက္ရဲ႕ အဆိုအရ တပ္မေတာ္ကို အႀကီးအက်ယ္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာဟာ အရာရွိတပ္ဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ ရာထူးတုိးေရးအခြင့္အလမ္း ေတြကို တိုးခ်ဲ႕ဖို႔နဲ႔ တိုင္းမႉးေတြရဲ႕အာဏာကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ျဖစ္ပါ တယ္။

၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားအဆံုးပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္တြင္း စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမႈေတြ အထူးတလည္ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ တပ္မေတာ္ေန႔ မွာ စစ္တပ္တြင္းလစာေတြကို ၅၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းတုိးေပးလိုက္တာဟာ အေျခအေနကို နည္းနည္းပါးပါး တိုးတက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လည္း ေရွ႕တန္းထြက္ေအာက္ေျခအရာရွိေတြအတြင္းမွာ ရာထူးတိုးေရး အခြင့္အလမ္းနည္းပါးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ေတြ အံု႔ပုန္းရွိေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ခုနကအရာရွိကေျပာပါတယ္။

အဲသလိုျဖစ္ရတာဟာ တစိတ္တပိုင္းအားျဖင့္ တိုင္းမႉးေတြက ရာထူးကို ကာလရွည္ကိုင္ထားတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ဒီရာထူးေနရာေတြကို အသံုးျပဳၿပီး အာဏာကို ႀကီးႀကီးမားမားတည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ စစ္ဘုရင္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီး တိုင္းရင္းသားသူပုန္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ တိုက္ေနရတဲ့ ျမန္မာ့ေျမျပင္တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ လက္နက္ခဲယမ္းနဲ႔ လူအင္အား အားလံုးနီးပါးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ တိုင္းမႉး တေယာက္ေယာက္ကို ကိုင္ခ်င္ရင္လည္း က်န္တဲ့တိုင္းမႉးေတြစုၿပီး သူ႔ကိုျပန္ပုန္ကန္မွာ စိုးလို႔ မကိုင္ရဲဘူး ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တံုးက တိုင္းမႉးေတြဟာ နအဖေကာင္စီဝင္ေတြလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိသတ္မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးေတြထက္ ပိုအဆင့္ ျမင့္ေနခဲ့ၿပီး ဝန္ႀကီးဌာနေတြဟာ အမိန္႔ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ခက္ခဲ့ပါတယ္။ တုိင္းမႉးေတြက ဘယ္အမိန္႔ကို ေဆာင္ရြက္မယ္ ဘယ္အမိန္႔ကို ေခါက္ထားမယ္ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တိုင္းမႉးေတြကို စစ္႐ံုးခ်ဳပ္မွာ တဆင့္ျမင့္ ရာထူးေတြ တိုးေပးျခင္းအားျဖင့္ နယ္စားပယ္စားဘဝကေနဆြဲထုတ္ၿပီး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းခဲ့ရပါတယ္။ ေပၚလစီအေျပာင္းအလဲမွာ တိုင္းမႉးသစ္ေတြဟာ နအဖေကာင္စီဝင္ မလုပ္ရေတာ့ပါဘူး။

တိုင္းမႉးသစ္ေတြ သစၥာရွိဖို႔ ေက်းဇူးသိေစဖို႔အတြက္ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ တိုင္းမႉးေရြးရာမွာ တန္းစီဇယားထဲက တဆင့္နိမ့္ စစ္ဗိုလ္ေတြထဲက မေရြးဘဲ ၄-၅ ဆင့္ေနာက္ေရာက္ေနသူေတြထဲက ေရြးတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊစဥ္းစားခ်က္က ေနာက္တဆင့္နိမ့္အရာရွိဟာ မိမိရဲ႕ ဝါစဥ္အရ လုပ္သက္အရ ရာထူးတိုးခံရတာျဖစ္ၿပီး ဝါႏု လုပ္သက္ႏုအရာရွိတေယာက္ အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ရာထူးတိုးခံရရင္ေတာ့ ဆရာသမား (သန္းေရႊ) ဂုဏ္ေက်းဇူးကို တန္ဖုိးထား သစၥာရွိလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္ ျဖစ္ပံုရပါတယ္။

ဒီစီမံခ်က္အရ တိုင္းမႉးေတြကို ေနရာေပးႏိုင္ဖို႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးေတြ အမ်ားႀကီးတိုးခ်ဲ႕ဖို႔လိုလာပါတယ္။ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးေတြအ တြက္ နည္းလမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ လမ္းဖြင့္ခဲ့ရပါတယ္။ တခုက ၂၀၀၁ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းမႈ မတိုင္ခင္ေလးမွာ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို အက်င့္ ပ်က္ျခစားမႈနဲ႔ အနားေပးပစ္လိုက္တာ၊ ေနာက္တခုကေတာ့ စစ္တိုင္းေတြကို ျဖန္႔ကိုင္ရတဲ့ ကာကြယ္ေရးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖြဲ႔ (ကစထ) ကို ၄ ခုခြဲပစ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ေနရာေတြ ဖန္တီးေပးလိုက္တာကေတာ့ ၾကည္း-ေရ-ေလ ကြပ္ကဲညိႇႏႈိင္းေရးမႉး ရာထူးသစ္နဲ႔ ကာကြယ္ေရးပစၥည္းထုတ္လုပ္ ေရး အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုး၊ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးအရာရွိခ်ဳပ္႐ံုးနဲ႔ ေလ့က်င့္ေရးအရာရွိခ်ဳပ္႐ံုးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္မွာ အရာရွိ ခ်ဳပ္႐ံုးေတြကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ကြပ္ကဲၿပီး ၫႊန္ၾကားေရးမႉး႐ံုးေတြကိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္က ကြပ္ကဲရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၾကယ္သံုး ပြင့္အဆင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး) ကို ေနရာေပးဖို႔ အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုး ဖန္တီးတာကို အရင္ကတည္းက လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

၁၉၉၃ ၾသဂုတ္လမွာ ယခင္ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ တင္တာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ စစ္မဟာ ဗ်ဴဟာေလ့လာေရး႐ံုး OSS ကို တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ OSS ရဲ႕ လုပ္ငန္းတာဝန္နဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြဟာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ရဲ႕ တပ္မ ေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးၫႊန္ၾကားေရးမႉး႐ံုး DDSI ဌာနခ်ဳပ္ဝန္ထမ္းေတြ လုပ္ေနတာေတြနဲ႔ ဘာမွသိတ္ႀကီး မထူးျခားပါဘူး။

အျပင္လူေတြနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံက ေလ့လာသူေတြဟာ OSS တည္ေထာင္တာကို အလြန္အကၽြံ အေလးေပး အထင္ႀကီးေနခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိေဟာင္းတေယာက္က အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္ အႏွစ္သာရကေတာ့ OSS ဆိုတာ ဗိုလ္ ခင္ၫြန္႔ကို ေနာက္ထပ္ၾကယ္တပြင့္တုိးေပးလိုက္တာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ စာရြက္ေပၚမွာ ကလဖန္ထုိးလိုက္တာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ရာထူးအဆင့္ေဖာင္းပြမႈ

၂၀၀၁ ႏိုဝင္ဘာ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းမႈဟာ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ထိပ္ပိုင္း တပ္မႉးအုပ္ႀကီးကို တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ အေၾကာင္းအခ်က္တခုသာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ရာထူးအဆင့္သစ္ေတြ တီထြင္တာ၊ ရာထူးေနရာသစ္ေတြ ေဖာ္ထုတ္တာနဲ႔ အစိုးရဝန္ထမ္းေလာကထဲ စစ္ဘက္က ထိုးေဖာက္ဝင္ တာေတြက ရာထူးအဆင့္ေဖာင္းပြမႈနဲ႔ ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉးအုပ္ႀကီးထြားမႈကို အားေပးမီးထိုးေပးခဲ့ပါတယ္။

ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉးအုပ္ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔လမ္းစကို နဝတ အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၈ လအၾကာ ၁၉၉၀ မတ္လမွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြနဲ႔ ဗိုလ္မႉးႀကီးတခ်ဳိ႕ကို အစုလုိက္အျပံဳလိုက္ ရာထူးတိုးေပးခဲ့ပါတယ္။ စမူဆာပံု စစ္မိန္႔ေပး ဦးစီးကြပ္ကဲမႈ အေဆာက္အအံုကို ပံုစံပီဖို႔ အတြက္ ဗိုလ္သန္းေရႊအရင္လူ ဗိုလ္ေစာေမာင္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးရာထူး အသစ္ထြင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရာထူးတိုးခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၂ စက္တင္ဘာလမွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ နံပတ္ ၂ ဗိုလ္ေမာင္ေအးကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးအဆင့္ (ၾကယ္ ၄ ပြင့္ခြဲ) ကို တိုးေပးျခင္းအားျဖင့္ ရာထူးသစ္တီထြင္မႈ ထပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီရာထူးသစ္ေၾကာင့္ ဦးေအးဟာ ၿပိဳင္ဖက္ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ စတုတၳေျမာက္ၾကယ္ ထပ္တပ္ခ်ိန္မွာ လည္း ရာထူးအဆင့္သာလြန္မႈကို ဆက္ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဦးခင္ၫြန္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးတိုးဖို႔ဟာလည္း ေစာေစာပိုင္းက ရာထူးတိုးခဲ့သလိုမ်ဳိး စာရြက္ေပၚမွာ ကလဖန္ထိုးဖို႔ လုိခဲ့ပါတယ္။ ၾကယ္ ၄ ပြင့္အဆင့္နဲ႔ကိုက္ေအာင္ ဦးခင္ၫြန္႔ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးရဲ႕ စစ္ဖက္အၾကံေပးအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္ခံရေတာ့ ရာထူးအဆင့္နဲ႔ ပိုကိုက္ညီသြားပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း ၂၀၀၄ မွာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ ျဖဳတ္ထုတ္အုပ္ခံရၿပီး အခုထိ အက်ယ္ ခ်ဳပ္ ခ်ခံေနရပါတယ္။

ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို ရာထူးတုိးေပးတာေတြဟာ စကၠဴေပၚမွာ အၾကံအဖန္လုပ္တာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ေပမဲ့ ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉး အုပ္ႀကီးကို တိုးခ်ဲ႕ ႏိုင္ဖို႔ စစ္ဆင္ေရးရာထူးေနရာသစ္ေတြလည္း ဖန္တီးေပးခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၁ ႏိုဝင္ဘာ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမႈက လမ္းျပခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္ ကစထ ႏွစ္ခု ထပ္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ကစထ-၅ က ရန္ကုန္တိုင္းကို ကိုင္ၿပီး ကစထ-၆ က ရခိုင္ျပည္နဲ႔ မေကြးတိုင္းကို တာဝန္ယူရပါတယ္။

အခုေနာက္ဆံုးတီထြင္လိုက္တဲ့ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးကေတာ့ တပ္မေတာ္စစ္ေဆးေရးအရာရွိခ်ဳပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကစထ ေတြ တည္ေထာင္ တာဟာ စစ္ဆင္ေရးအတြက္ တစံုတရာအသံုးဝင္မႈရွိႏိုင္ေပမဲ့ အခုေနာက္ဆံုးထြင္လိုက္တဲ့ ရာထူးကေတာ့ ေနာက္ထပ္ဗ်ဴ႐ုိကေရစီအလႊာ တခု ထပ္ပိုးလိုက္တာထက္ ဘာမွသိတ္ထူးပံုမရပါဘူး။

ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ေအာက္ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားႀကီးဟာလည္း ႀကီးထြားလာခဲ့ပါတယ္။ စစ္တုိင္းအသစ္ေတြ ဖန္တီးတာ၊ စစ္ဆင္ ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (စကခ) ေဒသကြပ္ကဲမႈစစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ဒကစ) ေတြ တိုးမ်ားလာတာ၊ တပ္မအဆင့္ အေျမာက္ႀကီးစခန္းဌာနခ်ဳပ္ နဲ႔ သံခ်ပ္ကာတပ္ကြပ္ကဲမႈစခန္းဌာနခ်ဳပ္ေတြ ဖြင့္လွစ္လိုက္တာတို႔ဟာ ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉး အရာရွိတပ္ဖြဲ႔ ႀကီးထြားလာေစဖို႔ အမ်ားႀကီး အားေပး ခဲ့ပါတယ္။

ေဖာင္းကားေနတဲ့ အစိုးရဝန္ထမ္း

စစ္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားႀကီးကို စစ္အစိုးရက ခ်ဲ႕ထြင္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာ အစိုးရ အရပ္ဖက္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားႀကီးကိုလည္း ေတာက္ ေလွ်ာက္ တိုးခ်ဲ႕ေနပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခု နဝတ အာဏာယူၿပီး သိတ္မၾကာခင္တံုးက အစုိးရအဖြဲ႔မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးနဲ႔ ဝန္ႀကီး ၉ ေယာက္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာန ၁၈ ခု ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဝန္ႀကီး ၉ ေယာက္မွာ ၈ ေယာက္ဟာ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနေအာက္မွာ ရာထူးေနရာ ေတြ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီကတည္းကစလို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ သူ႔စနစ္ကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့သူခိုးဝန္ထမ္းႀကီးေတြကို ဆုခ်ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ တိုးခ်ဲ႕တဲ့ အေနနဲ႔ အရပ္ဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဗ်ဴ႐ုိကေရစီယႏၱရားႀကီးကိုလည္း တိုးခ်ဲ႕လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေန႔ မွာေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးအျပင္ ဝန္ႀကီးဌာန ၃၂ ခု၊ ဝန္ႀကီး ၃၂ ပါးရွိေနပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ၇ ေယာက္ဘဲ "အရပ္သား" ျဖစ္ၿပီး အမ်ားစုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းတခ်ဳိ႕အပါအဝင္ စစ္မႈထမ္း ေဟာင္းေတြျဖစ္ပါတယ္။

အထက္တန္းစစ္အရာရွိႀကီးေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္သြယ္မႈေတြရွိတဲ့ ျမန္မာသတင္းရင္းျမစ္တခု အဆုိအရ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က အထက္တန္း အရာရွိႀကီးေတြရဲ႕ အစည္းအေဝးတခုမွာ လူအင္အားကိစၥေတြအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ဗိုလ္သန္းေရႊက ရာထူးတိုးေရးအခြင့္အလမ္း ေတြ ေနာက္ထပ္ဖန္တီးေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဝန္ႀကီးတေယာက္ထဲက ဝန္ႀကီးဌာန အမ်ားအျပားကိုင္တဲ့ လုပ္ရပ္ကို ဆက္မလုပ္ဖို႔ ၫႊန္ၾကား ခဲ့ပါတယ္။

အရင္ႏွစ္ဇြန္လမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ေဆြက လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔ျပည္သူ႔အင္အားဝန္ႀကီးဌာနကို လက္လႊတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ခုန ေျပာတဲ့လုပ္ရပ္ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဦးေအာင္ၾကည္ကေတာ့ အလုပ္သမားဝန္ႀကီးလည္းျဖစ္၊ ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီးလည္း ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီးဆိုတာ တကယ့္႐ံုးဌာန ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္မရွိဘဲ ဆိုင္းဘုတ္သက္သက္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဝန္ႀကီးဌာနသစ္ေတြ ဖန္တီးလိုက္တာဟာ စစ္ဘက္ဝန္ထမ္းေတြ ရာထူးတိုးဖို႔လမ္းေၾကာင္း ပိုက်ယ္သြားေစခဲ့ေပမဲ့ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ ပိုေဖာင္းပြ ပိုအရည္အခ်င္းမဲ့တဲ့ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားႀကီးက ဖိစီးႏွိပ္စက္မယ့္အႏၱရာယ္ က်ေနပါတယ္။ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ခံအစိုးရဆီ တေန႔ေန႔မွာ အာဏာလႊဲေျပာင္းသြားတဲ့အခါ အဲဒီအစိုးရဟာ စစ္တပ္ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့တဲ့ ကေမာက္ကမ ဗယုတ္သုကၡအစိုးရအေဆာက္အအံုႀကီးေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစြမ္းရည္ ခ်ဳိ႕ယြင္း ပ်က္ျပားေနဖို႔ အလားအလာမ်ားပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အရပ္ဖက္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားထဲကို စစ္ဘက္ပုဂၢဳိလ္ေတြ စိမ့္ဝင္ထိုးေဖာက္ေနမႈဟာ ပမာဏအရေရာ၊ အတုိင္းအတာအရေရာ ပိုမ်ားလာစရာရွိပါတယ္။ ၂၀၀၆ တံုးက ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ၄ ေယာက္ကို ဝန္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရးဘုတ္အဖြဲ႔မွာ ခန္႔အပ္လိုက္တာဟာ အရပ္ဖက္အစိုးရဝန္ထမ္းနယ္ပယ္ထဲ စစ္ဖက္က ပိုၿပီးပါဝင္ပတ္သက္မယ့္ အလားအလာရဲ႕ ေရွ႕ေျပးျဖစ္ပါတယ္။

မၾကာေသးခင္က အင္တာနက္သတင္းတပုဒ္အရ သင္တန္းသားဦးေရမ်ားလာတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရး တကၠသိုလ္ NDC ေက်ာင္းဆင္းေတြဟာ စစ္တိုင္း သို႔မဟုတ္ တပ္မရာထူးေတြ ေသခ်ာေပါက္ရမယ္လို႔ တြက္မထားဖို႔ သင္တန္းဆရာတေယာက္က သင္တန္းသားေတြကို သတိေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ အဆင့္ျမင့္တပ္ရာထူးေတြအစား ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန အျပင္ဖက္က ဝန္ႀကီးဌာနေတြမွာဘဲ ၫႊန္ခ်ဳပ္ရာထူးေတြ ယူရႏိုင္ပါလိမ့္မယ္တဲ့။

အက္ကြဲေနတဲ့စမူဆာ

ဗိုလ္သန္းေရႊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ကိုင္တြယ္ေနပံုဟာ တခ်ဳိ႕ပံုစံေတြအရ စံနမူနာျပ ပိရမစ္ စမူဆာပံု (ဝါ) ပြန္ဇီ စီးပြားေရးကစားကြက္ Ponzi ပံု ေပါက္ေနပါတယ္။ [ပြန္ဇီ ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄-၅ ႏွစ္က ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စားၿပီး အႀကီးအက်ယ္နာမည္ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ ဖိုးတြမ္တီး "အက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီ" ေတြ လုပ္စားပံုကို ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။]

ပြန္ဇီ (ပိရမစ္) ကစားကြက္မွာ အေစာပိုင္းရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြကို ေနာက္က်ဝင္လာတဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြရဲ႕ ထည့္ဝင္ ရွယ္ယာေတြနဲ႔ အျမတ္ေဝစုေပးတာ လုပ္ပါတယ္။ ဒီပိရမစ္ ႀကီးထြားက်ယ္ျပန္႔ေနသေရြ႕ ေရွ႕လူေတြကို ေနာက္လူေတြ ဆီကရတာနဲ႔ အက်ဳိးအျမတ္ ေပးေနေတာ့ အားလံုးအက်ဳိးရွိေနပါတယ္။ ပိရမစ္ႀကီးထြားမႈ ရပ္ဆိုင္းသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ အေစာပိုင္း ေငြရင္းထည့္ထားသူေတြအေနနဲ႔ ဧရာမအျမတ္ႀကီးေတြ ရထားၿပီးျဖစ္သလို ေနာက္ဝင္သူေတြကေတာ့ နည္းနည္းေလာက္ဘဲ ျမတ္လိုက္တာ သို႔မဟုတ္ လံုးဝမရလိုက္တာ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။

လက္ရွိစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးထဲမွာ မိမိတို႔သစၥာရွိမႈကို အေစာဆံုး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့လို႔ အဆီတဝင္း ဝင္း ရာထူးေနရာေတြ အခြင့္ထူးေတြ ဆုခ်ခံထားရပါတယ္။ မၾကာေသးခင္က NDC ေက်ာင္းဆင္းေတြ ေတြ႔လိုက္ရသလို ပိရမစ္ထိပ္လႊာ ေတြမွာ က်ပ္ညပ္ႁပြတ္သိပ္လာတဲ့အခါ အျမတ္ေဝစုေတြက ေသးလိုက္လာပါေတာ့တယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးရဲ႕ ပြန္ဇီစီးပြားေရးကြက္ သဘာဝေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ကို တုိးခ်ဲ႕ဖို႔ဖိအား အျမဲျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕တပ္ဖြဲ႔ေတြမွာ စစ္သားတေယာက္ဟာ လူသစ္ ၂ ေယာက္ စုေဆာင္းမေပးႏိုင္ရင္ တပ္ထြက္ခြင့္မရပါဘူး။ ဒီလိုဖိအားေၾကာင့္ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ကေလးစစ္သားေတြကို အဓမၼစစ္သားဆြဲတဲ့ ေအာက္တန္းက်အေလ့အထေတြ မ်ားျပားလာေစပါတယ္။ ဒီျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ စစ္သားစုေဆာင္းေရးရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေတြ ျဖည့္ဆီးဖို႔ ၂၀၀၇ ခုမွာ တပ္မေတာ္စစ္သားစုေဆာင္းေရးၫႊန္ၾကားေရးမႉး႐ံုး အသစ္ တိုးခ်ဲ႕ခဲ့ပါတယ္။

စစ္အုပ္စုဟာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ဆီ တိုင္းျပည္ကိုေမာင္းေနရာမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြအတြက္ ရာထူး တိုးေရးအခြင့္အလမ္းေတြ ပိုရလာေစဖို႔ စစ္တပ္အေဆာက္အအံုနဲ႔ အစိုးရအေဆာက္အအံုကို ေနာက္ထပ္ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲ အကြက္ခ် ကစားတာေတြ လုပ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။ ရာထူးေနရာေတြ ပိုမ်ားမ်ားဖန္တီးဖို႔ အရင္ကက်င့္သံုးခဲ့တဲ့ နည္းနာေတြကိုလည္း ထပ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ လက္ရွိကစထေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စိတ္ပိုင္းၿပီး ေနာက္ထပ္ ၾကယ္ ၃ ပြင့္ရာထူးေနရာ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး)ေတြ ေဖာ္ေပးႏိုင္ပါ တယ္။

မေကြးတိုင္း၊ ကရင္နီျပည္ ဒါမွမဟုတ္ ကရင္ျပည္တို႔မွာ စစ္တုိင္းအသစ္ေတြ ထပ္ေပၚႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ ၾကယ္ ၂ ပြင့္ နဲ႔ ၾကယ္ ၁ ပြင့္ ရာထူးေနရာေတြ တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအားျဖင့္ ကစထမႉးေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ တက္လာၿပီး တိုင္းမႉးေတြက ဒုဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ တက္လာတာအထိ ရာထူးေဖာင္းပြမႈ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီနာမည္ခံရင္း စစ္တပ္ဆက္လက္ႀကီးစိုးမႈေအာက္မွာ အရပ္ဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအစိုးရအေဆာက္အအံုထဲ စစ္ဗိုလ္ေတြ ေနာက္ထပ္ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာၿပီး ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားသစ္ပင္ႀကီးမွာလည္း အကိုင္းအခက္သစ္ေတြ ဖန္တီးျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စြမ္းေဆာင္ရည္ နိမ့္က်တဲ့ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအေဆာက္အအံုက ဖိစီးႏွိပ္စက္မယ့္အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီလိုေဖာင္းကားပြေယာင္းေနတဲ့ စစ္ စနစ္ႀကီးကို အသက္ဆက္ဖို႔ ဘယ္ကရင္းျမစ္ေတြရမွာလဲ ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအနာဂတ္အတြက္ ေနာက္ထပ္အေရးပါ တဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွေရးရာ အထူးျပဳ အလြတ္သတင္းေထာက္ ေနာ္မန္႐ိုးဘက္စပီးယဲ (အမည္ရင္းမဟုတ္) ၏ မတ္လ ၁၂ ရက္ ေအးရွားတုိင္းမ္ အင္တာနက္ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးကို ဂါမဏိ ဘာသာျပန္သည္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

27 March 2009

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္(၁၉၁၅-၁၉၃၈)


ကိုေအာင္ေက်ာ္ကို ၁၉၁၅ ခုနွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႔ မွာ အဖ ဦးေက်ာ္ထင္ နွင့္ အမိ ေဒၚေ႐ႊေက်ာ့ တုိ႔မွ အဂၤပူ ၿမိဳ႕နယ္၊ ႐ံုးဇင္႐ြာတြင္ ဖြားျမင္ခဲ့ပါတယ္။ အလယ္တန္း ပညာကို မယ္ဇလီကုန္း အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမွ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး၊ အထက္တန္းကို ဟသၤာတၿမိဳ႕၌ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ဂ်ပ္ဆင္ေကာလိပ္ တြင္ ဥပစာတန္း ဆက္လက္ တက္ေရာက္ ခဲ့ျပန္ပါတယ္။

ကိုေအာင္ေက်ာ္ဟာ ျမန္မာစာေပကုိ အလြန္တန္ဖိုးထားၿပီး၊ ျမန္မာစာ အေရးအသားလည္း အလြန္ေကာင္းမြန္တယ္ လို္႔လူသိမ်ားခဲ့သူပါ။ စိတ္ေနဓါတ္ခံ ျပင္းထန္ၿပီး၊ အမ်ိဳးသားေရးလည္း သူမတူေအာင္ နိဳးၾကားသူျဖစ္လို႔ မိမိရဲ႕ စာေပအစြမ္း နွင့္ အမ်ိဳးသားေရးလွဳံ႕ေဆာ္မွဳေတြမွာ ေ႐ွ႕တန္းကပါ၀င္ခဲ့လုိ႔္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမၼဂၢတြင္ သာမက၊ ဗမာနိဳင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သမၼဂၢတြင္၌ပါ အလုပ္အမွဳေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခ်င္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဂ်ပ္ဆင္ေကာလိပ္၁ကုိ ေျခခ်လိုက္တာနွင့္ ခုံဖိနပ္စီးကာ ပင္နီတိုက္ပံုကို၀တ္ၿပီး ကတုံးဆံေထာက္နွင့္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ “ဒို႔ဗမာ” အဘိဓမၼာကို ၾကားရမွာပါ။

ကုိေအာင္ေက်ာ္၌ အျခားေခတ္ၿပိဳင္ သခင္ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္သည့္ သခင္ေအာင္ဆန္း၂၊ သခင္နဳ၃၊ သခင္လွေဖ၄၊ ကိုထြန္း႐ွိန္၅ အစ႐ွိသူတို႔နွင့္ မတူ ကြဲျပား ခ်က္ေလးေတြလည္း ႐ွိပါေသးတယ္။ ထုိအခါက တကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုဟာ လက္၀ဲယိမ္း ၾကေသာ္လည္း ကိုေအာင္ေက်ာ္ကေတာ့ ပါေတာ္မူ မင္းနွစ္ပါး ကို သတိရေနပါေသးတယ္။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၀ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ (၈) ရက္ ပါေတာ္မူေန႔ မွာ၊ ဗ.က.သ နွင့္ တ.က.သ တို႔မွ မည္သည့္အထိန္းအမွတ္ပြဲမ်ား မလုပ္ေသာ္လည္း၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္တဦးတည္း မိမိရဲ႕ အခန္းတြင္းမွေန၍ အစာမစား၊ စကားမေျပာပဲ ပါေတာ္မူေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲက်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အခန္း၀ မွာလည္း “ဤေန႔ ဤရက္ကား ငါတို႔ အ႐ွင္နွစ္ပါး ပါေတာ္မူေသာ ေန႔ျဖစ္သည္။ သတိရၾကပါ။” ဟုလည္း ခ်ိတ္ဆြဲ အသိေပးခဲ့ပါတယ္။ ကိုေအာင္ေက်ာ္၏ သ႐ုပ္ျပမွဳေၾကာင့္ ၎နွစ္ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သမၼဂၢက ခ်ိမ့္ခ်မ့္သဲ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ၁၃၀၀ျပည့္ ကုလား-ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းမ်ားအတြင္းကလည္း ကုလားမ်ားနွင့္ တေယာက္ခ်င္း ထြက္ခ်မည္လုပ္၍ ဗ.က.သ မွ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားကပင္ ၀ိုင္းဆြဲထားရေလာက္ေအာင္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ႀကီးေသာ ကိုေအာင္ေက်ာ္ပါ။ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဗမာမွဳကို ေလးစားသလုိ၊ အျခားေသာ ေယာက်္ားေလး၊ မိန္းကေလးမ်ား လက္ပြန္းတတည္း ဆက္ဆံျခင္း ကိုလည္းမႀကိဳက္ခဲ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေယာက်္ားေလးမ်ား နွင့္ မိန္းကေလးမ်ား အတူတြဲကေသာ ဧည့္ခံပြဲမ်ား ကို သပိတ္ေမွာက္႐ုံသာမက၊ ေကာလိပ္ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားက်င္းပေသာ Ball Dance Parties မ်ားကိုပါ ခဲနွင့္ေပါက္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာစမွတ္ ႐ွိပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရယူေရး၌လည္း ၎က ရန္သူတို႔နွင့္ တေယာက္ခ်င္း အသက္အေသခံ တိုက္ပြဲ၀င္ရမည္လုိ႔လည္း အယူဆြဲခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္မွ ကိုဘဟိန္း၆၊ ကိုလွေ႐ႊ၇တို႔က နားခ်၍ လက္ေလွ်ာ့သြားခဲ့ ရပါတယ္။ ဤကဲ့သို႔ ရဲရဲေတာက္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ ေမာ္ကြန္း၀င္ နိဂုံးကိုေတာ့ ၁၃၀၀ျပည့္ ေရနံေျမသပိတ္ႀကီးက ဖန္တီးေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

၁၉၃၈ခုနွစ္၊ နို၀င္ဘာလ (၃၀) ရက္ေန႔တြင္ ေခ်ာက္ေရနံေျမမွ သပိတ္တပ္ႀကီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ သခင္ဘုိးလွႀကီး၏ဦးေဆာင္မွဳျဖင့္ စတင္ ခ်ီတက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုခ်ီတက္လာတာကို ေဒါက္တာဘေမာ္၈ရဲ႕ ဘုရင္ခံအလုပ္အမွဳေဆာင္အဖြဲ႔က ႐ွံဳခ်လိုက္ၿပီး ၿဗိတိသွ် အာဏာပိုင္ ေတြက ၿဖိဳခြင္းမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းရလို႔ ဗ.က.သ က သပိတ္တပ္ႀကီး နွင့္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ရန္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ကိုဘဟိန္း နွင့္ ကိုဗေဆြတို႔ကို မေကြးၿမိဳ႕သို႔ေစလႊတ္ ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၈ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔မွာ ကိုဘဟိန္း နွင့္ ကိုဗေဆြတို႔ မေကြးမွာ အဖမ္းခံရတယ္ ဆုိသည့္သတင္း ဗ.က.သ ဌာနခ်ဳပ္ကိုေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဤသို႔နွင့္၊ သမၼဂၢမွ အာဏာဖီဆန္ပြဲလုပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ဒီဇင္ဘာ (၁၅) ရက္ေန႔ မွာ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပနိဳင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘေမာ္အစိုးရက ေတာင္သူလယ္သမား၊ အလုပ္သမား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို မလိုက္ေလွ်ာသည့္အတြက္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားက အာဏာဖီဆန္ပြဲထက္ ျပင္းထန္သည့္ အစီအစည္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။

၁၉၃၈ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ (၁၆) ရက္ ည ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ ဗ.က.သ စာၾကည့္တိုက္၌ ဗဟိုအလုပ္အမွဳေဆာင္ အဖြဲ႔၀င္အခ်ိဳ႕နွင့္ “ဗိုလ္” စာရင္း၀င္ ေက်ာင္းသားတစု ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပင္မ ျဖစ္ေသာ အတြင္း၀န္႐ံုးကို (၂၀) ရက္ေန႔၌ ၀ိုင္းရံဆႏၵျပရန္ တိုင္ပင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုေအာင္ေက်ာ္နွင့္ သံမဏိတပ္၉မွဳး ကိုထြန္း႐ိွန္တို႔ မွာ စိတ္လွဳပ္႐ွားလြန္း၍ စကားပင္းမေျပာနိဳင္ခဲ့ၾက။

၁၉၃၈ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ (၂၀) ရက္ မနက္ ၈ နာရီတြင္ သမၼဂၢအေဆာက္အဦးထဲမွ ကိုလွေ႐ႊ၏ “ဒီေန႔ဗမာ့ရာဇ၀င္မွာတြင္မည့္ေျခလွမ္းကိုစမယ္။ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ ဥပေဒကိုဆန္႔က်င္မယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ကို အစိုးရက ပစ္ရင္လည္းပစ္မယ္။ အဲဒါလိုက္မလား” ဟူေသာ အသံက ဟိန္း၍ထြက္လာပါတယ္။ ကိုလွေ႐ႊက ဥကၠ႒ေနရာမွာ၊ ေရွ႕တန္းမွာ ကိုထြန္း႐ွိန္၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္၊ ကိုေအးေက်ာ္ နွင့္ သံမဏိတပ္ဗိုလ္မ်ား။ ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း “လိုက္မယ္။ လိုက္မယ္။” ဟုေၾကြးေၾကာ္ကာ စီတန္းထားေသာကားမ်ားဆီ ဦးတည္ေနၾကၿပီ။

စပတ္လမ္းမွာ ေက်ာင္းသားေပါင္း ၇၀၀၀ေက်ာ္ေလာက္ စုမိၾကကာ အတြင္း၀န္႐ုံး အ၀မ်ားအားလုံးကို စတင္ပိတ္ဆို႔လိုက္က်ပါေတာ့တယ္။ ကိုေအာင္ေက်ာ္ က စပတ္လမ္းနွင့္ ဖေရဇာလမ္း ေထာင့္မွေနကာ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုစတင္ေနရာခ်ေပးပါတယ္။ ထို႔ေနာက္၊ ေက်ာင္းသားအေရး၊ ေတာင္သူလယ္သမား၊ အလုပ္သမားအေရးတို႔ကို စတင္ ေၾကြးေၾကာ္ ပါေတာ့တယ္။ ရဟန္း႐ွင္လူတို႔ကလည္း ၀ိုင္းအားေပးၾကပါတယ္။ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေလာက္မွာ ကိုလွေ႐ႊ က “ေအာင္ၿပီ” ေၾကြးေၾကာ္ကာ ဆႏၵျပပြဲ႐ုပ္သိမ္းၿပီး ဖေရဇာလမ္း၁၀၊ ဂ်ဳဒါအီဇကယ္လမ္း၁၁၊ ဒါလဟိုဇီလမ္း၁၂တို႔မွ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုစုေ၀းကာ စပတ္လမ္း၁၃အတုိင္း ခ်ီတက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ေဂၚရာျမင္းစီး စစ္ပုလိပ္မ်ား၁၄ ခ်ီတက္လာကာ ေက်ာင္းသားထုကို ၀င္ေရာက္႐ိုက္နွက္ပါေတာ့တယ္။ ကိုလွေ႐ႊ ႏွင့္ ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔ နွစ္ေယာက္မွာ အနီးကပ္ဆုံး ႐ွိေနခဲ့ၾကၿပီး အျခားေက်ာင္းသားမ်ား ဖ႐ုိဖရဲ မျဖစ္ရန္ ႀကိဳးပန္းေနပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေက်ာင္းသားမ်ား ကလည္း “အေရးေတာ္ပုံ ေအာင္ပါေစ”၊ “သခင္မ်ိဳးေဟ့ တို႔ဗမာ” စသည့္ တုိ႔ကို ဆက္လက္ ေၾကြးေၾကာ္လွ်က္ ေ႐ွ႕သို႔ ဆက္လက္ခ်ီတက္ခဲ့က်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဂၚရာျမင္းစီး စစ္ပုလိပ္မ်ားက ပိုမုိျပင္းထန္စြာ ၿဖိဳခြဲခဲ့လုိ႔ ေနာက္ဆုံး ေက်ာင္းသားတပ္ႀကီး လဲၿပိဳခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဥကၠ႒ ကိုလွေ႐ႊလည္း အကန္ ခံထားရလုိ႔ လမ္းေပၚမွာလဲေနပါတယ္။ ကိုလွေ႐ႊ ရဲ႕ ေဘးမွာ လဲေနတာကေတာ့ ကိုေအာင္ေက်ာ္ပါ။ ဦေခါင္းမွေသြးေတြ ဆက္တိုက္ယိုစီးေနရင္းမွပင္၊ ကုန္း ထကာ “ကိုလွေ႐ႊ၊ ကိုလွေ႐ႊ။ က်ဳပ္တို႔ေခါင္းေဆာင္းႀကီး ဘယ္လိုေနေသးလဲ။ အေရးေတာ္ပုံ ေအာင္ရမည္။” ဟု ေသြး႐ူးေသြးတန္းနွင့္၊ အသံကြဲႀကီးနင့္ ေအာ္ရင္း ျပန္လဲက်သြားပါတယ္္။ ေဘးမွေက်ာင္းသားမ်ား သူ႔ကို ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးသို႔ အားခ်င္း ပို႔ေသာ္လည္း ေနရမရ၍ ဆင္နီတိုးရီးယမ္း၁၅ သို႔ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့ရပါတယ္။

ထိုေန႔ညက၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးတခုလုံး တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္း႐ွင္လူတို႔လည္း မလွံဳ႕ေဆာ္ရပဲ အသံတိတ္ သပိတ္ေမွာက္ၾကပါတယ္။ ကိုေအာင္ေက်ာ္မွာေတာ့ တကၠသိုလ္ ဆင္နီတိုးရီးယမ္းက ခုတင္ေပၚမွာ သတိလစ္လွ်က္။ ကိုလွေ႐ႊလည္း ပုန္းေ႐ွာင္ေနရသည့္ၾကားမွ သူ႔ရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္အတြက္ ရင္တဖုိဖုိနွင့္။

၁၉၃၈ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ (၂၂) ရက္ေန႔ ညေနတြင္မွာေတာ့ ကိုလွေ႐ႊဆီသုိ႔ သတင္းတပုဒ္ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ “ကိုေအာင္ေက်ာ္ ေသၿပီတဲ့”။

ဤသတင္း ဗမာျပည္ရွိေက်ာင္းမ်ားအားလုံးသို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္႔သြားၿပီး ႐ြာငယ္မ်ားမွ ေက်ာင္းမ်ားပါ မက်န္ အားလုံးတညီတညာတည္း သပိတ္ေမွာက္ၾကပါတယ္္။ ကိုလွေ႐ႊကိုယ္တိုင္လည္း ၀ရမ္း ထုတ္ခံထားရသည္ကိုပင္ ဂရုမစိုက္၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္စ်ာပနပြဲ၌ ေ႐ွ႕ဆုံးမွ ဦးေဆာင္ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ စ်ာပနပြဲႀကီးမွာ လည္း လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔နွင့္ ဆႏၵျပပြဲႀကီး ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ၾကံေတာသုႆန္ အေရာက္မွာေတာ့ ကိုလွေ႐ႊက “ဟယ္…ဘေမာ္အစိုးရ၊ နင့္တုိ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ငါတို႔ရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ က်ဆုံးရတယ္။” အစခ်ီသည့္ ရဲရဲေတာက္ မိန္႔ခြန္းကို ေဟာေျပာပါေတာ့တယ္။ ကိုထြန္း႐ွိန္ တေယာက္လည္း ေခါင္းမွာပတ္တီးစည္းျဖင့္ ကိုေအာင္ေက်ာ္၏ အေလာင္းေဘးမွ ေနကာ အံက်ိတ္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ တေတြေတြနွင့္။

ကိုေအာင္ေက်ာ္အတြက္၀မ္းနည္းခ်င္းအထိန္းအမွတ္ျဖင့္ ဗမာတျပည္လုံး အစည္းအေ၀းမ်ား က်င္းပၾကပါတယ္။ လူအမ်ား၏ ေထာင္ခံမွဳျဖင့္ ကိုေအာင္ေက်ာ္စ်ာပန ေကာ္မတီ မွ ကိုေအာင္ေက်ာ္အား “ေနမ်ိဳး သီဟသူရ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္” ဟူေသာ္ဘြဲ႔ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ သည္ကား ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ပထမဦးဆုံး အသက္စေတးခဲ့ေသာ ဗ.က.သ ၏ အာဇာနည္ပင္။ ဤသို႔ ရဲရင့္စြာ အသက္ေပးခဲ့ေသာ၊ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး၏ ေမာ္ကြန္းတဆူ၊ ရဲေဘာ္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ကို ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဒီဇင္ဘာလ (၂၀) ရက္ေန႔၌ က်ေရာက္ခဲ့ေသာ “ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေန႔” အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။

ကိုေအာင္ေက်ာ္…ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။

ဘဇံလင္း (Dec 22, 2007.)



မွတ္စု။

၁) ဂ်ပ္ဆင္ေကာလိပ္ - ယုဒသန္ေကာလိပ္။

၂) သခင္ေအာင္ဆန္း - ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ေခါင္းေဆာင္။ ျပည္ေထာင္စု ပိသုကာ နွင့္ တပ္မေတာ္၏ ဖခင္။

၃) သခင္နဳ - လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ဗမာနိဳင္ငံေတာ္၏ ပထမဦးဆုံး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္။

၄) သခင္လွေဖ - ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္၊ ဗုိလ္လက္်ာ။ ဗမာ့တပ္မေတာ္၏ ပထမဦးဆုံး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္။

၅) ကိုထြန္း႐ွိန္ - ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္၊ ဗုိလ္ရန္နိုင္။ ဗ.က.သ သံမဏိလက္႐ံုးတပ္မွဴး။

၆) ကိုဘဟိန္း - ၁၃၀၀ျပည့္ အေရးေတာ္ပုံအတြင္း၊ ဗ.က.သ ဥကၠ႒။ “ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္လွ်င္၊ မီးဟုန္ဟုန္းေတာက္ေစရမည္” ဟုေဟာေျပာခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္။

၇) ကိုလွေ႐ႊ - ၁၃၀၀ျပည့္ အေရးေတာ္ပုံအတြင္း၊ ဗ.က.သ ဒုဥကၠ႒ (ေနာင္ယာယီ ဥကၠ႒)။ အာဏာ႐ွင္ ကိုလွေ႐ႊဟု လူသိမ်ားလာသူ။

၈) ေဒါက္တာဘေမာ္ - ဘုရင္ခံအမွဳေဆာင္ေကာင္စီ နန္းရင္း၀န္။ ဂ်ပန္ေခတ္ ဗမာနိဳင္ငံ၏ အဓိပတိ။

၉) သံမဏိတပ္ - ဗမာနိဳင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမၼဂၢ သံမဏိလက္႐ုံးတပ္။ (ညီေစေနာ္၊ စစ္ရဲေမာ္…ခ်ီတက္ၾကဆုိ႔တူေပ်ာ္ေပ်ာ္…)

၁၀) ဖေရဇာလမ္း - အေနာ္ရထာလမ္း။

၁၁) ဂ်ဳဒါအီဇကယ္လမ္း - သိမ္ျဖဴလမ္း။

၁၂) ဒါလဟိုဇီလမ္း - မဟာဗႏၵဳလလမ္း။

၁၃) စပတ္လမ္း - ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း (ကိုေအာင္ေက်ာ္အား ဂုဏ္ျပဳခ်င္းအားျဖင့္)။

၁၄) ေဂၚရာ ျမင္းစီး စစ္ပုလိပ္ - အိႏၵိယ ေတာ္၀င္ ပုလိပ္တပ္ေတာ္ (Indian Imperial Police)။

၁၅) ဆင္နီတိုးရီးယမ္း - ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေဆး႐ုံ။





က်မ္းကိုး။

ျမဟန္။ ။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ (၁၉၁၅-၁၉၃၈)၊ ကိုလုိနီေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓာန္။ တကၠသိုလ္မ်ား သမုိင္းသုေတသန႒ာန။ ၂၀၀၀။

သိန္းေဖျမင့္။ ။ အေ႐ွ႕ကေန၀န္းထြက္သည့္ပမာ (ပ+ဒု)။

သိန္းေအာင္။ ။ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့တဲ့ေအာင္ေက်ာ္၊ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အတြဲ (၈)၊ အမွတ္ (၁)။ ၁၉၄၀။

ဦးနု။ ။ တာေတစေနသား။
http://bazanlin.wordpress.com/2007/12/22/boaungkyaw/
အာဇာနည္ ဘေလာ႔ဂ္မွတဆင္႔
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရတင္ဦး (၁၉၂၇ - လက္ရွိ)


ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရတင္ဦးဟာ သူ႔ရဲ႕ရဲစြမ္းသတိၱေၾကာင့္ “သူရ”ဘြဲ႔ခ်ီးျမႇင့္ခံရၿပီး ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ အဆင့္ထိ ရာထူးတိုးျမႇင့္ခန္႔ထားျခင္း ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေန၀င္းကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ပူးေပါင္းႀကံစည္တယ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈနဲ႔ စြဲခ်က္တင္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕တပ္မေတာ္သားဘ၀ဟာ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုႂကြဆႏၵျပမႈေတြ အတြင္းမွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈထဲ ပါ၀င္လာၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို တည္ေထာင္သူတဦး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အခုအခါ အသက္ ၈၂ ႏွစ္ ရိွၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ဦးဟာ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ ထဲ၀င္ခဲ့စဥ္က အသက္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရိွပါေသးတယ္။ ကူမင္တန္တပ္ဖြဲ႔ေတြ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္မႈကိုတိုက္ထုတ္တဲ့ တုိက္ပြဲေတြမွာေတာ့ တပ္မွဴးတင္ဦး ရဲ႕ သူရသတိၱန႔ဲေခါင္းေဆာင္မႈဟာ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ အားက်အတုယူစရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၇၄ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူးကို ေပးအပ္ခဲ့တဲ့အထိ ဗိုလ္ေန၀င္းက ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံခဲ့ရတဲ့အထိပါပဲ။

တပ္မေတာ္ထဲမွာသာမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးဟာ အရပ္သားေတြရဲဲ႕ ေလးစားခ်စ္ခင္မႈကိုလည္း ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ရဲ႕စ်ာပနမွာ ဆႏၵျပၾကတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး အသက္ ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ”လို႔ ေႂကြးေၾကာ္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈဆိုတာထက္ လူႀကိဳက္ မ်ားတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္က ဦးတင္ဦးကို ရာထူးျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ျဖစ္လာေစခဲ့ပံုပါပဲ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ဦးတင္ဦးကို ေထာင္ ၇ ႏွစ္ ခ်ခဲ့ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂ ႏွစ္ေစာၿပီး ျပန္လြတ္လာတယ္။

ေထာင္ကလြတ္ေတာ့ ဦးတင္ဦးဟာ မထင္မရွားဘဲ ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီး အျပင္ ဘက္မွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ျပည္သူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္မွာပဲသူဟာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဒုတိယဥကၠဌျဖစ္လာၿပီး စစ္အစိုးရကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုပါေတာ့တယ္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ဦးတင္ဦး ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ၿပီးအဖမ္းခံရတယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ၿပိဳကြဲေအာင္လုပ္တယ္ ဆိုတဲ့ စြဲခ်က္န႔ဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္စစ္ခံု႐ံုးရဲ႕ စစ္တပ္အရာရိွေတြေရွ႕မွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္းက “တပ္မေတာ္ ကို ငါခ်စ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူကို တပ္မေတာ္ထက္ ပိုခ်စ္တယ္”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ဦးတင္ဦးဟာ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ၆ ႏွစ္ေနခဲ့ရတယ္။

၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ေထာင္ကျပန္လြတ္လာၿပီး ဦးတင္ဦးဟာ ႏိုင္ငံေရးကို ဆက္လုပ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျမန္မာ ျပည္အႏွံ႔ခရီးစဥ္ေတြမွာ အတူပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕အနီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေမာ္ ေတာ္ယာဥ္တန္းကို စစ္အစိုးရ အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳထားတဲ့ လူရမ္းကားေတြက အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္တဲ့အတြက္ ဦးတင္ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့ၿပီး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားခံရတာ အခုခ်ိန္ထိပါ။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္ (၁၉၁၉ - ၂၀၀၄)



“စစ္တပ္ဟာ စစ္တပ္အလုပ္ကိုပဲလုပ္ရမယ္၊ ႏိုင္ငံေရးန႔ဲ ကင္းကင္းေနရမယ္”ဆိုၿပီး သူ႕ရဲ႕ဘ၀တေလွ်ာက္ ကိုင္စြဲတဲ့ ခံယူခ်က္ကို ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ တျဖစ္လဲ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက တိက်ျပတ္သားစြာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ အေနာက္ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမွဴးျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခ႔ဲတဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအဖြဲ႕၀င္တဦး လည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္ဟာ စစ္ အာဏာသိမ္းတာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆန္႔က်င္ခဲ႔တဲ့ တဦးတည္းေသာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၀င္ ျဖစ္တယ္္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ဟာ ဗိုလ္ေန၀င္းဦးစီးတဲ့ လူထုအစည္းအေ၀း ပြဲေတြကို တက္ေရာက္ဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တႏွစ္အၾကာ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴးဘ၀ကေန သူ႔ကို အၿငိမ္းစားေပးလိုက္ပါတယ္။

ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ စုစုေပါင္း ၁၁ ႏွစ္ၾကာ ေထာင္ ၄ ႀကိမ္က်ခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ
၀ါရင့္အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ခိုင္းႏႈိင္းခဲ့ဖူးတယ္။

ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈထဲ စတင္၀င္ေရာက္ခ႔ဲတယ္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔ ၿဗိတိသွ်အစိုးရကိုဆန္႔က်င္တဲ့ တတိယအႀကိမ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား သပိတ္မွာ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ဆႏၵျပပြဲရဲ႕တပ္ဦးမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢအလံကို ကိုင္စြဲလႊင့္ထူထားစဥ္ ၿဗိတိသွ်စစ္ပုလိပ္ေတြရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ဦးေခါင္းမွာဒဏ္ရာရသြားေပမယ့္ သူရဲ႕ အလံမလွဲတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈထဲ ပါ၀င္လာၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို တည္ေထာင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တဦး ျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ဦးတင္ဦးန႔ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အဖမ္းခံရၿပီးေနာက္ ဦးၾကည္ေမာင္ ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲအျပတ္အသတ္န႔ဲ အႏိုင္ရေအာင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဦးေဆာင္မႈေပးခဲ့တယ္။

အတိတ္မွာ က်ဴးလြန္ခ႔ဲတဲ့ ျပစ္မႈေတြအတြက္ စစ္တပ္ကို အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ခံု႐ံုးတင္မွာလားလို႔ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္တေယာက္ရဲ႕အေမးကို `ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏ်ဴရင္ဘတ္လုိခံု႐ံုးမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔ မလိုအပ္ပါဘူး´လို႔ ဦးၾကည္ေမာင္က ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တပ္မေတာ္စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔က အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဦးၾကည္ေမာင္ကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့တယ္။

၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေထာင္ကလြတ္လာၿပီးေနာက္ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ သူ႔ရဲ႕ခ်ဥ္းကပ္ပံုကို အခုလုိေျပာခဲ့တယ္။ “ဒါက ကစားပြဲတခုပဲ၊ က်ေနာ္တို႔က အဲ့ဒီကစားပြဲထဲက ကစားသမားေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါဆို အတၱမႀကီးဘဲ အဓိပၸာယ္ရိွရိွ ကစားၾကရေအာင္” တဲ့။

ဒါေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အၾကာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေန အနားယူခဲ့တယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သမိုင္းကို သုေတသနျပဳရင္း ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ (၁၉) ရက္ေန႔က ေနအိမ္မွွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗထူး (ေမြးဖြားႏွစ္မသိ - ၁၉၄၅)


ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗထူးဟာ တုိင္းျပည္န႔ဲ တပ္မေတာ္အတြက္ ဘ၀တခုလံုးကို ေပးဆပ္ခဲ့သူအျဖစ္ လူအမ်ားက ေလးစား ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္က ဂ်ပန္အကူအညီန႔ဲ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ဗထူးဟာ ဇနီးန႔ဲသားသမီးသံုးေယာက္ကိုထားခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ဖို႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ လာတယ္။

၁၉၄၃ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ ရာထူးတိုးျမွင့္ခံခဲ့ရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းက ေထာက္ပံ့ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ လံုၿခံဳ ေရးအတြက္ တာ၀န္ယူခဲ့ရတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္မွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို နာမည္အသစ္န႔ဲ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းတဲ့အခါ မႏၱေလး အေျခစိုက္ အထက္ဗမာျပည္တိုင္း(ယခု အလယ္ပိုင္းတိုင္း) စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တုိင္းမွဴးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ လမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္အစည္းအေ၀းက်င္းပၿပီး ဂ်ပန္ တပ္ ေတြကို မတ္လ ၂၇ ရက္မွာ တမ်ဳိးသားလံုး အံုႂကြေတာ္လွန္ဖို႔ အစီအစဥ္ေရးဆြဲရာမွာ ဗိုလ္ဗထူးလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ မႏၲေလးကိုျပန္ေရာက္လို႔ သတ္မွတ္ရက္မတိုင္္မီ သံုးပတ္အလို မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွာ အေျခအေနအရ သူ႔အစီ အစဥ္န႔ဲသူ ဂ်ပန္ကိုစစ္ေၾကညာၿပီး စတိုက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ဗထူးရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္က စစ္နည္းဗ်ဴဟာ ေျမာက္ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကို ဂ်ပန္ေတြ သံသယ၀င္ေနတာသိတဲ့ ဗိုလ္ဗထူးဟာ ေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွား မႈ ႀကီးတရပ္လံုးကို ဂ်ပန္ေတြအာ႐ံုမစိုက္မိေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ ခပ္ခြာခြာေနျပလိုက္တယ္။

သူန႔ဲသူ႔တပ္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕အမိန္႔ကို မနာခံေတာ့ဘူးလို႔ ေၾကညာလိုက္တဲ့အခါ ဂ်ပန္ေတြဟာ ဗိုလ္ဗထူး အေပၚမွာပဲအာ႐ံုစိုက္သြားၾကတယ္။ အဲ့ဒီလိုအာ႐ံုေျပာင္းသြားခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြဟာ စီစဥ္ထားတဲ့အတုိင္း မတ္လ ၂၇ ရက္မွာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို စတင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔ကို ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႔လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။

ၿဗိတိသွ်ဦးေဆာင္တဲ့ မဟာမိတ္တပ္ေတြ အိႏၵိယကတဆင့္ အထက္ျမန္မာျပည္န႔ဲ မႏၱေလးကို ၀င္ေရာက္ႏိုင္ေရး ဗိုလ္ဗထူး က ကူညီခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ေနာက္ေၾကာက ေနရာယူထားၿပီးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ဗထူးဟာ ေထာက္ပံ့ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြကို တၿပိဳင္နက္တည္း တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ မဟာမိတ္တပ္ေတြ ေမၿမိဳ႕ကိုသိမ္းပိုက္ေရးကိုလည္း ဗိုလ္ဗထူးက အကူအညီ အမ်ား ႀကီးေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဗိုလ္ဗထူးရဲ႕သတၱိန႔ဲဦးေဆာင္ႏိုင္မႈကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ခ်ီးက်ဴးခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ဗထူးကို ဗိုလ္မွဴးႀကီးရာထူး တိုးျမွင့္ေပး ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီရာထူးကို ဗိုလ္ဗထူး လက္ခံမသြားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ထား၀ယ္မွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိသားစုထံလည္း ျပန္ မေရာက္ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းက ရြာေလးတရြာမွာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါန႔ဲ ဗိုလ္ဗထူး က်ဆံုးသြားခဲ့ တယ္။

ဗိုလ္ဗထူးဟာ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ၿပီး ထက္ျမက္သူ၊ သတၱိရိွၿပီး ၀ီရိယေကာင္းတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေရးသားခဲ့တယ္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလမွာ ဗိုလ္ဗထူးကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနန႔ဲ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ရပ္ေဆာက္ေဒသမွာ တပ္ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕တည္ခဲ့ၿပီး `ဗထူးတပ္ၿမိဳ႕´ လို႔ အမည္ေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ကို တပ္မေတာ္အရာရိွေတြကို သင္တန္းေပးဖို႔န႔ဲ တပ္မိသားစုေတြေနထိုင္ဖို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္း (၁၉၀၆ - ၁၉၇၉)


၁၉၄၆ ခုႏွစ္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ဒုတိယကမာၻစစ္ေအာင္ပြဲအထိမ္းအမွတ္ စစ္ေရးျပအခမ္းအနားမွာ ဖီးမာရွယ္ ၀ီလွ်ံဆလင္းမ္န႔ဲ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္းတို႔ စကားလက္ဆံုၾကေနၾကတယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္ေတြဆီကေန ျပန္လည္သိမ္းပိုက္စဥ္က အိႏိၵယ-ၿဗိတိသွ် တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ တပ္မွဴးႀကီးျဖစ္ခဲ့တဲ့ဲ ဆလင္းမ္ဟာ သူ႔အနီးက သတင္းေထာက္ေတြဘက္လွည့္ၿပီး “ဒါ အရပ္ေလးေပပဲရိွတဲ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဒြန္းေလ”ဆိုကာ ေနာက္ေျပာင္ၿပီး မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီကစၿပီး စမစ္ဒြန္းကို ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေလးေပလို႔ လူေတြကေခၚၾကေတာ့တယ္။

လူေကာင္ေသးေသးန႔ဲ အဲ့ဒီကရင္အမ်ဳိးသားႀကီးဟာ အိႏၵိယစစ္တကၠသိုလ္ရဲ႕ ပထမဆံုး အပတ္စဥ္သင္တန္းမွာ အေတာ္ ဆံုးေက်ာင္းသားဆုကို ရရိွခဲ့သူျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္လက္ေအာက္က ဧရာ၀တီျမစ္၀ ကၽြန္းေပၚေဒသကို ေလထီးနဲ႔ခုန္ုဆင္းၿပီး ေဒသခံကရင္ ေျပာက္က်ားတပ္ဖြဲ႕ေတြကို ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္။

ဗုိလ္မႉးႀကီးစမစ္ဒြန္းဟာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈ အေစာပိုင္းကာလမွာ အဓိကအခန္းက ပါ၀င္ခ႔ဲတယ္။ စမစ္ဒြန္းကို တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ ရာထူးတိုးျမႇင္႔ ခန္႔ထားခဲ့တယ္။

အဲဒါဟာ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုပါ၀င္တဲ့ အနာဂတ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြန႔ဲ ဗမာေတြအၾကား ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္တဲ့ ေျခလွမ္းတခုျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စတင္တိုက္ခိုက္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ အဲဒီယုံၾကည္မႈ ယိမ္းယိုင္ခဲ့ရတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းကို သူ႔ရဲ႕ကရင္တပ္ဖြဲ႔ေတြန႔ဲအတူ တပ္မေတာ္ရာထူးေတြက ရပ္ဆိုင္းပစ္ခဲ့ၾကတယ္။

စမစ္ဒြန္းဟာ ကရင္အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ျပင္းျပသူတေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္အေပၚ အၿမဲတမ္းသစၥာရိွၿပီး စစ္သားေကာင္းပီသတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္တယ္။ တပ္မေတာ္ဦးစီးခ်ဳပ္တေယာက္ အေနန႔ဲ စမစ္ဒြန္းဟာ ကရင္ တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ထက္ျမက္ၿပီး စစ္စည္းကမ္းျပည့္၀ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။

တပ္မေတာ္ကေန ထုတ္ပယ္ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း အစိုးရက သူ႔အေပၚသံသယထားခဲ့တယ္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ ေစာင့္ၾကည့္ခံခဲ့ရတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းဟာ ဘ၀ရဲ႕ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေတြကို ရွမ္းျပည္နယ္ ကေလာၿမိဳ႕မွာေနထိုင္ရင္း ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ဳိးၿပီး စာေရး စာဖတ္တဲ့အလုပ္န႔ဲပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ သူမကြယ္လြန္ခင္ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတိၱစာအုပ္ျဖစ္တဲ့ “Memoirs of the Four-foot Colonel” ဟာ ေရးသားၿပီးစီးခဲ့ၿပီး သူကြယ္လြန္ၿပီးလို႔ တႏွစ္အၾကာမွာ Cornell University ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အစီအစဥ္က ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ပါတယ္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ (၁၉၁၉ - လက္ရွိ)


ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဟာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ေတြထဲက သက္ရိွထင္ရွား က်န္ရိွေနသူ ႏွစ္ဦးမွာ တဦးျဖစ္တယ္။ မ်ဳိးးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္ၿပီး လက္၀ဲယိမ္းတဲ့ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ဟာ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္မွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီထဲ ၀င္ခဲ့တယ္။ ပါတီက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္ေပမယ့္ ပါတီရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါ၀င္ခဲလွတယ္။ စစ္ေျမျပင္ က သူရသတိၱေျပာင္ေျမာက္မႈေတြကိုသာ လူသိမ်ားပါတယ္။

ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခ႔ဲတာဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ကျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အင္းစိန္တိုက္ပြဲမွာ စခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေျမာက္ဘက္ဆင္ေျခဖံုးေနရာေတြကို သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ ကရင္သူပုန္ ေတြကို တိုက္ထုတ္ခဲ့တဲ့ သံုးလေက်ာ္ၾကာတိုက္ပြဲဟာ သူ႔ရဲ႕စစ္မႈထမ္းသက္တေလွ်ာက္ ေမ့မရႏုိင္တဲ့ အရွည္လ်ားဆံုးစစ္ပြဲ၊ အခက္ခဲဆံုး၊ အပင္ပန္းဆံုးန႔ဲ အႏၱရာယ္အမ်ားဆံုး စစ္ပြဲလို႔ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပၸတိၱထဲမွာ ေရးသားခဲ့တယ္။ အင္းစိန္တိုက္ပြဲမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ သူ႔တပ္ဖြဲ႔ေတြန႔ဲအတူ အၿမဲ ရင္ေပါင္တန္း တိုက္ပြဲ၀င္တတ္သူ သတိၱေျပာင္ေျမာက္တဲ့ တပ္မွဴးတဦးအျဖစ္ အထက္အရာရိွေတြန႔ဲ စစ္သားေဟာင္းႀကီး ေတြကလည္း အမွတ္ရၾကတယ္။

ရွမ္းျပည္နယ္ထဲ ကူမင္တန္တပ္ေတြ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္မႈကို တပ္မေတာ္က တိုက္ထုတ္စဥ္ကလည္း ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ နာမည္ဟာ လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားမွာ တဖြဖြေျပာဆိုရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္ သူ႔ရဲ႕စြန္႔စားခန္း ေတြဟာ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ပါပဲ။ ျမန္မာတပ္ေတြ ထိုင္းႏုိင္ငံနယ္ျခားကို ျဖတ္သန္းခြင့္ရဖို႔အတြက္ ဘိန္းအေရာင္းအ၀ယ္တခု မွာ ကူမင္တန္ေတြလိမ္လိုက္တဲ့ ထိုင္းစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္န႔ဲ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ သေဘာတူညီမႈ ရယူခဲ့တယ္။

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အနီး ေတာင္ထူထပ္တဲ့ ဒြိဳင္တန္ေတာင္တန္းေပၚက ကူမင္တန္ေတြရဲ႕ခံတပ္ကိုတိုက္ဖို႔ စစ္ျပင္ေနတုန္း ထိုင္းဆက္သြယ္ေရးအရာရိွတေယာက္က ဒီခံတပ္ကိုသိမ္းပိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ “မနက္ ၈ နာရီစတိုက္ရင္ ေနာက္အက်ဆံုး ညေန ၄ နာရီ ငါတုိ႔အလံကို ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ လႊင္႔မယ္”လို႔ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာက အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္။

အဲ့ဒီတိုက္ပြဲကိုၾကည့္ဖို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္အျခမ္းမွာ လူတေသာင္းေက်ာ္ စုေ၀းေရာက္ရိွေနၾကၿပီး တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ တိုက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္ကို အေလာင္းအစား လုပ္ေနသူေတြေတာင္ ရိွခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ သူေျပာတဲ့အတိုင္း ညေန ၄ နာရီမွာ ျမန္မာအလံကို လႊင္႔ထူႏိုင္ခ႔ဲတယ္။

၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ကံၾကမၼာအေျပာင္းအလဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီရဲ႕ အမာခံစခန္းတခုကို ၀င္ေရာက္စီးနင္းတိုက္ခိုက္ရာက ရွာေဖြေတြ႔ရိွခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားေတြဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈသတင္းေတြကို ကြန္ျမဴနစ္သူပုန္ေတြထံ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ပို႔ခဲ့တယ္လို႔ဆိုၿပီး ရာထူးကေန အနား ေပးခ႔ဲတယ္။ တပ္မေတာ္ကေန အနားယူခ႔ဲၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တက္တက္ႂကြႂကြေထာက္ခံခ႔ဲတယ္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ အစိုးရရဲ႕ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ၾကားကပဲ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ထိန္းခ်ဳပ္ရာနယ္ေျမဆီ ေရွာင္ထြက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီီန႔ဲ စစ္ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၀င္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ပါတီတြင္းၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ ေၾကာင့္ ပါတီၿပိဳကြဲခ႔ဲတဲ့ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ တ႐ုတ္ျပည္ထဲ ၀င္ေရာက္ခိုလံႈခဲ့ရတယ္။

အခုအခါ အသက္ ၉၀ ရိွၿပီျဖစ္တဲ့ ၀ါရင့္တပ္မွဴးႀကီး ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ကူမင္းၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္လ်က္ရိွ ပါတယ္။ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္းန႔ဲ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတခုမွာ ဒီေန႔ေခတ္ တပ္မေတာ္ကို “ေၾကးစားတပ္”လို႔ ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္အက်ဳိးအတြက္ စစ္တိုက္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ေခတ္က တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြန႔ဲမတူတဲ့“ဒီေန႔ေခတ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြရဲ႕ တခုတည္းေသာရည္ရြယ္ခ်က္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ဖို႔”လို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ လက်္ာ (၁၉၁၁- ၁၉၇၈)


ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ လက်္ာ (ေခၚ) လွေဖဟာ စကားေျပာသိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ၿပီး ႐ိုး႐ိုးကုပ္ကုပ္ေနတတ္တဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ တေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဂ်ပန္ျပည္မွာ စစ္ပညာသင္တဲ့အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကို ဦးေဆာင္ဖို႔တာ၀န္ေပးတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ လက်္ာဟာ စစ္သားေကာင္းတေယာက္အျဖစ္ သက္ေသျပ ခဲ့တယ္။

ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သူေတြထဲမွာ ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အဖြဲ႔ကို ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ပညာတတ္မ်ဳိးခ်စ္လူငယ္တစုက ထူေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ အဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ “သခင္” တပ္ေခၚၾကတယ္။ ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေပၚ သစၡာရိွတဲ့ ထိပ္တန္း ပါတီ၀င္တဦးလည္း ျဖစ္တယ္။

ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲအတြက္ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီရွာေဖြဖို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲအတူ တ႐ုတ္ျပည္ ကို ပထမဆံုးသြားခဲ့တယ္။ ရဲေဘာ္ႏွစ္ေယာက္ ခ်ိန္းထားတဲ့အဆက္အသြယ္န႔ဲလြဲၿပီး ေသာင္တင္ေနစဥ္ လိုအပ္ေနတဲ့ ရန္ပံု ေငြကို ရွာေဖြခဲ့တာ ဗိုလ္လက်္ာျဖစ္တယ္။

ဂ်ပန္ျပည္မွာ စစ္သင္တန္းတက္ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္လက်္ာကို ထိုင္းႏိုင္ငံကတဆင့္ ျမန္မာျပည္ထဲ၀င္ၿပီး ေက်းလက္ျပည္သူ ေတြကို ေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွားမႈထဲ ပါ၀င္လာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္စည္း႐ံုးဖို႔ တာ၀န္ေပးခဲ့တယ္။ ဗိုလ္လက်္ာန႔ဲတပ္ဖြဲ႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္းက ေက်းလက္ျပည္သူေတြကို စည္း႐ံုးၿပီး တပ္သားသစ္ေတြစုေဆာင္းခဲ့တယ္။

တပ္မေတာ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းၿပီးရင္ ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ရဲ႕ ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဗိုလ္လက်္ာကို တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သူ႔ေနရာမွာ အစားထိုးတာ၀န္ယူ ေစခ်င္တာကို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက သိၾကတယ္။ ဗိုလ္လက်္ာရဲ႕ေနရာကို ၿပိဳင္ဆိုင္မယ့္ ႏိုင္ငံေရးၿပိဳင္ဖက္ေတြရန္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သတိန႔ဲအၿမဲ ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်က္ဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းန႔ဲ ဗိုလ္လက်္ာအၾကားမွာ ႀကီးမားတဲ့တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။

ဗိုလ္လက်္ာဟာ ႏု-အက္တလီစာခ်ဳပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ လက်္ာ-ဖရီးမင္း ကာကြယ္ေရးစာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တယ္။ လက်္ာ-ဖရီးမင္းစာခ်ဳပ္ဟာ ၿဗိတိသွ်တပ္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ၀င္ထြက္ခြင္႔န႔ဲ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို စစ္ သင္တန္းေပးမယ့္အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ခဲ့လို႔ ဗိုလ္လက်္ာကို ၿဗိတိသွ်လိုလားသူအျဖစ္ စြပ္စြဲခဲ့ၾကတယ္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရၿပီးေနာက္ ဗိုလ္လက်္ာဟာ တပ္မေတာ္မွာ ၾကာၾကာဆက္ရိွမေန ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တႏွစ္အၾကာမွာ ျမန္မာအစိုးရကိုတိုက္ေနတဲ့ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေထာက္ခံေနတယ္လို႔ စြပ္စြဲခံ ရၿပီး ဗိုလ္လက်္ာ တပ္မေတာ္ကေန ႏုတ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ထဲ၀င္ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယ
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္န႔ဲ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္။

ဗိုလ္လက်္ာဟာ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ လက်္ာကုမၸဏီန႔ဲ မာတဘမ္ကုမၸဏီတို႔ကို ထူေထာင္ၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးသမား အျဖစ္န႔ဲ ႏိုင္ငံျခားကို ေရထြက္ပစၥည္းတင္ပို႔တဲ့လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္လက်္ာန႔ဲ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ၾကတဲ့ သူ႔မိသား စု ဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးန႔ဲ စီးပြားေရးအသိုင္းအ၀န္းမွာ လူသိမ်ားထင္ရွားၿပီး ဩဇာရိွပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

ဗိုလ္လက်္ာဟာ ၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေန၀င္းျဖဳတ္ခ်တာခံလိုက္ရတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုကို ေထာက္ခံသူျဖစ္တယ္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္လက်္ာဟာေတာခိုခဲ့ၿပီး ဦးႏုရဲ႕ ျပည္ေျပးအစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းခဲ့တယ္။ ျပည္ခ်စ္ လြတ္ေျမာက္ ေရးတပ္မေတာ္ရဲ႕ တပ္မွဴးတဦး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ထိုင္းနယ္စပ္မွာအေျခစိုက္တဲ့ အဲ့ဒီတပ္ဟာ ကရင္န႔ဲ ပဋိပကၡေတြၾကားမွာပဲ
တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကိုခ်ီတက္ၿပီး ဗိုလ္ေန၀င္းကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ အခြင့္အေရးမရခဲ့ဘူး။

၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလမွာ ကရင္တပ္ဖြဲ႕ေတြန႔ဲ ျဖစ္ပြားတဲ့ တိုက္ပြဲတပြဲအတြင္း ဗိုလ္လက်္ာ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (၁၉၁၅ - ၁၉၄၇)


က်ေနာ့္ရဲ႕သူရဲေကာင္း
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ

ၿဗိတိသွ်အုပ္စိုးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး အတြက္ နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်ေတြကို ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္တာဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕ သမိုင္းေပးတာ၀န္တရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ဒီတာ၀န္ကို ဦးလည္ မသုန္ ထမ္းရြက္ခဲ႔တယ္။ သူဟာ သူ႔ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုးနဲ႔ သူ႔အသက္ကိုပါ စြန္႔လႊတ္သြားခဲ့ သူ ျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူ႔ယံုၾကည္ခ်က္ကေန ဘယ္ေတာ့မွ ေသြဖည္မသြားဘဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ လုပ္ကိုင္သြားသူ ျဖစ္တယ္။ သူက်ဆံုးသြားခ်ိန္အထိ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။ နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်ေတြနဲ႔ ေစ့စပ္ ညိွႏႈိင္းလို႔ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ တစည္းတလံုးတည္း လြတ္လပ္ေရးရဖို႔အတြက္ကို ဘယ္လို အေပးအယူမွ မရိွခဲ့ဘူး။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ လြတ္လပ္ေရးကိုတိုက္ယူရာမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ထင္ရတဲ့ လုပ္ငန္းကို အေမွ်ာ္အျမင္ရိွရိွန႔ဲ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ အင္အားႀကီးတဲ့ ရန္သူကိုတိုက္ဖို႔အတြက္ စစ္တပ္တတပ္လိုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္မွာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ကို လူ ၃၀ န႔ဲ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တယ္။ လအနည္းငယ္အတြင္း ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ဟာ တပ္သားသစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို စုေဆာင္းႏိုင္ခ႔ဲတယ္။

စစ္တပ္ကိုဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ျဖစ္လာေအာင္လည္း တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းန႔ဲ စစ္တကၠသိုလ္ေတြ ဖြင္႔လွစ္ခဲ့တယ္။ တပ္မေတာ္ကို ခိုင္မာတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးခဲ့တာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ အနာဂတ္တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရးန႔ဲ ကင္းကင္းေနသင့္တယ္ဆိုၿပီး လမ္းညြန္ခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးမ်က္ႏွာစာမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ အကြဲကြဲအျပားျပားျဖစ္ေနတဲ့ အင္အားစုေတြကို စုစည္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပညာတတ္ အထက္တန္းလႊာေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕မိသားစု၀င္ေတြကို ေတာ္လွန္ေရးထဲပါ၀င္လာေအာင္ စည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုးေဆာင္ရြက္ခ်က္က ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္က်ဴးေက်ာ္သူေတြကို ျပန္လည္တိုက္ထုတ္ဖို႔အတြက္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးကို ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ျခင္းပဲျဖစ္ တယ္။ ေနာက္ထပ္ ထူးျခားတဲ့အရည္အခ်င္းက တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုကို သူန႔ဲအတူရပ္တည္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးကို အတူတကြေတာင္းဆိုဖို႔ စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။

၁၉၃၅ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၄၇ ခုႏွစ္အထိ တိုေတာင္းလွတဲ့ ၁၂ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘ၀ကေန အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္လာတာ က်ေနာ္ေတာ့ အေတာ္အံ့ဩမိတယ္။

ႀကီးျမတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းမွာ ရိွအပ္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြအကုန္လံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာရိွတယ္။ က်ေနာ္ေတြ႕ဖူးခဲ့ သမွ် ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ အထက္ျမက္ဆံုးေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့အခါ စြမ္းေဆာင္ရည္ အျပည့္ရိွတယ္။ အစည္းအေ၀းေခၚလိုက္တို္င္း ဘာေဆြးေႏြးမလဲဆိုတဲ့အစီအစဥ္ သူ႔မွာ အၿမဲရိွတယ္။ အစည္းအေ၀းကို အခိ်န္မျဖဳန္းဘဲ စနစ္တက်စီမံသြားႏိုင္တယ္။ အစည္းအေ၀းၿပီးတဲ့အခါလည္း လူတိုင္းဟာ ကိုယ္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိသြားတယ္။

ေနာက္ဆံုးအေနန႔ဲ အေရးပါတဲ့အရည္အေသြးတခုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ကိုယ္က်င္႔သိကၡာႀကီးမားၿပီး စိတ္ထက္သန္ တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ ျဖစ္ျခင္းပါပဲ။ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြန႔ဲအတူ ျမန္မာျပည္သူအားလံုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတမ္းတေနဆဲပဲလို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။

(ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဟာ သက္ရိွထင္ရွားက်န္ရိွေနေသးတဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ႏွစ္ဦးထဲက တဦးျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ကူမင္းၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္လ်က္ရိွပါတယ္)
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...
 

Copyright © 2009 ေဒါင္းဇာနည္ All rights reserved.