ဘုရားႀကီး ေက်ာက္ဆစ္တန္း
ပန္းေတြနဲ႔ ေ၀ေနတဲ့
မႏၱေလးေျမမွာ
ခ်မ္းေအးစြာ ပညာသင္
ကိုရင္ကေလးဘ၀၊ ဣႏၵာေလာက။
မိဘက ကန္ျမဲဇဂ်မ္း
လွည္းလမ္းကေလး တဖုန္ဖုန္
သူပုန္လဲထူ ဖုန္လဲထူတဲ့
ေတာင္သူေတြ ေျမပဲစိုက္
ေရစည္တိုက္တဲ့ အရပ္မွာ။
သူပုန္နဲ႔ အစိုးရ
ပစ္ၾက ခတ္ၾက သတ္ျဖတ္ၾကလို႔
ဆြမ္းမွ် မေလာင္း
ေက်ာင္းမွ် မေဆာက္ႏိုင္
ပုတီးမွ် မကိုင္ႏိုင္တဲ့အခါ။
ဒီ၀ါကၽြတ္ရက္
ကိုရင္ကေလး လူထြက္ရင္
ေခတ္ပ်က္ႀကီးထဲမို႔
သူပုန္အဆြဲခံရမလား
စစ္သားျဖစ္ၿပီး ေသနတ္ပစ္သင္ေနရမလား
အေမတားပါရေစ
လူမ်ားေတာ့ မထြက္လိုက္ပါနဲ႔
ကိုရင္သာ လူထြက္ရင္
အေမ့အသက္ ဘယ္မွာထားရပါ့
တို႔သားအမိ ေတာင္ၾကားပုန္းၿပီး
ကတံုးတံုး အေမမယ္သီလရင္ ၀တ္ခဲ့ရင္
ျပည္တြင္းစစ္က လြတ္ေကာင္းရဲ႔။
ျပံဳးၿဖီး ျပံဳးၿဖီးနဲ႔
ကတံုးႀကီးနဲ႔ ကိုရင္လူထံက္ကို
ငပိခ်က္ ခ်က္ေကၽြးေနတဲ့
ေက်းဇူး႐ွင္ အေမရဲ႔အရိပ္
ေသာကလႊမ္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းအတိတ္ကို
တိတ္တဆိတ္ လြမ္းမိတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ မီးေလာင္ကုန္းမွာ
အေမလဲ ဆံုးခဲ့ၿပီ။
အေဖလဲ ဆံုးခဲ့ၿပီ။
သံုးေယာက္သား ေမာင္ႏွမတို႔
လူ႔ေလာကမွာ က်က္စား
ႏွစ္မ်ားလဲ ၾကာေခ်ၿပီ။
ကိုရင္ကေလး ဣႏၵာေလာက
လူ႔ဘ၀မွာ သက္ဆင္း
ျပည္တြင္းစစ္ မီးလွ်ံၾကားမွာပဲ
တဖားဖား ႐ုန္းကန္ရင္း
ကာရန္ေတြ႐ွာတဲ့
ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္လာခဲ့ေလၿပီ။
ျပည္တြင္းစစ္ မီးေရာင္လဲ
တညီးညီး ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ။
ကဗ်ာတထုပ္၊ စာတအုပ္နဲ႔
မီးမႈတ္မီးၿငိမ္း၊ ကေလးထိန္းရင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရ႐ံု မကေသး
သူ႔ကေလးေတြ သူ႔ေျမးေတြကို
ရန္ကုန္မွာထားၿပီး
တိုင္းတပါး ကိုယ္လြတ္ေျပးခဲ့ရ
အေမ့ေျမးေတြ ျမစ္ေတြအတြက္
ကိုရင္လူထြက္ ကဗ်ာဆရာ
စိတ္ပူပန္ရပါေလၿပီ။
စစ္၀ါဒီ စနစ္ဆိုး
စစ္မီးခိုး အလွ်ံတလူလူနဲ႔
ျမန္ျပည္သူ ဘယ္ခါၿငိမ္းႏိုင္ပါ့မလဲ။
အေမ့႐ြာ ျပန္အလာ
သံသာသာ ကဗ်ာေတးေတြနဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိမာန္သစ္ကို
တို႔ျပည္႐ြာ ေမတၱာအခ်စ္နဲ႔
ေက်ာက္ဆစ္ကာ ထုထြင္းဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ရင္မွာပိုက္
အေမွ်ာ္စိုက္ေတးေတြနဲ႔
ရပ္ေ၀းက တေစာင့္ေစာင့္။ ။
တင္မိုး။
၁၀၊ ၃၊ ၂၀၀၀
-
No comments:
Post a Comment
မည္သည္႕အၾကံေပးစာကုိမဆုိ ေဝဖန္စာကုိမဆုိ ေရးသားႏုိင္ပါသည္။မိတ္ေဆြတို႔၏ အၾကံေပးခ်က္မ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အားအင္၊အၾကံဥာဏ္သစ္မ်ား ၿဖစ္ပါသည္။